Wniebowstąpienie Matki Bożej – Correggio (Antonio Allegri)

Wniebowstąpienie Matki Bożej   Correggio (Antonio Allegri)

Fresk “Wniebowstąpienie Matki Bożej”, zdobiący kopułę katedry w Parmie, jest jednym z najważniejszych dzieł Correggio. Wcielił się w jego długoterminowe poszukiwania w dziedzinie perspektywy. Widz stojący poniżej otwiera oszałamiający spektakl.

Artystce udało się zniszczyć zamknięte granice przestrzeni architektonicznej i stworzyć iluzję nieskończonego nieba. Kompozycja fresku, składająca się przynajmniej z setek półnagich postaci, wygląda nawet na nieco przeładowaną, dlatego spojrzenie nie może od razu znaleźć tutaj głównych bohaterów – Matki Boga i Chrystusa. Zwróć uwagę, że zarówno w obfitości figur, jak iw pochmurnym tle “wirowym” freski są odgadywane przez barokowe rysy, prekursora kompozycji kopuły z XVII wieku.

Na czterech dużych “żaglach” wspierających bęben kopuły umieszcza się patronów Parmy. Możesz więc łatwo rozpoznać wśród nich Jana Chrzciciela – trzyma w ramionach śnieżnobiałego baranka. Ponad czterema świętymi jest ośmiościan “marmurowy”, a nawet wyżej zaczynają się chmury, na których wznosi się Matka Boża, wstępując do nieziemskiego światła.

Obok Jej stóp można dostrzec figury grania i śpiewania aniołów. Starożytni święci spieszą się, by pokłonić się Mary. Wśród nich: praojciec Adam z dawną Ewą. Łatwo rozpoznawalna i starotestamentowa Judyta, trzymająca w rękach odciętą głowę Holofernesa.

W centrum, w najwyższym i najlżejszym punkcie kopuły, znajduje się Jezus, schodząc w kierunku Jego Matki.