Boże Narodzenie (noc) – Correggio (Antonio Allegri)

Boże Narodzenie (noc)   Correggio (Antonio Allegri)

Correggio kochał światło dla własnego dobra i został nagrodzony za swoją miłość, ponieważ była to sztuka przekazywania światła, która podniosła go ponad wszystkich współczesnych mistrzów. Nie był gorszy, niż inni mogli wyrazić tajemniczą ciszę i łagodny chłód wczesnych godzin porannych i późnych godzin wieczornych.

Wielka godność tkwiąca w jego dziełach, w której nie miał rywali, to czarujące światło, które przenika w samo cienie i czyni je przezroczystymi. Ta sztuka światłocienia, wraz z niepowtarzalną zdolnością do przekazywania zmysłowego uroku młodego życia, zajęła Correggio miejsce w kilku luminarzach pierwszej wielkości na horyzoncie włoskiej sztuki. Nikt nie był w stanie prześcignąć Correggio w rozumieniu kontrastów światła, jak to widzimy w dużym ołtarzu „Adoracja pasterzy”, zwanym „Nocą”. Właśnie w tym czasie, kiedy Maryja, żona Józefa, nadszedł czas na narodziny, „rozkaz przyszedł z Cezara Augusta, aby przeprowadzić spis ludności na całej ziemi.

I wszyscy poszli pisać, każdy do swojego miasta.

Józef poszedł także z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawida, zwanego Betlejem, ponieważ był z domu i pewnego rodzaju Dawida, aby zapisać się z Marią, która została mu zaręczona przez jego żonę, która była w ciąży. Kiedy tam byli, przyszedł czas, aby ją urodziła, i urodziła syna pierworodnego, i przewinęła go, i umieściła w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca w hotelu. W tym kraju byli pasterze na polu. Nagle ukazał się im anioł Pański i powiedział: Ogłaszam wam wielką radość, która będzie wszystkim ludziom, bo teraz narodził się Zbawiciel, który jest Chrystusem Panem; a oto znak dla Ciebie: znajdziesz Dziecko w pieluszkach leżących w żłobie.

Pasterze, pośpiesznie, przyszli i znaleźli Maryję, Józefa i Dziecię leżące w żłobie. Kiedy zobaczyli, powiedzieli innym o Baby Sem. „Boże Narodzenie Chrystusa” jest najbardziej znanym dziełem Correggio,

Kompozycja ta, zamówiona w październiku 1522 r. I ukończona pod koniec dekady, jest pierwszym w malarstwie europejskim monumentalnym dziełem przedstawiającym nocną scenę, a jednocześnie idealną parę do innego obrazu Correggio, stworzonego również dla prywatnej kaplicy kilka lat wcześniej, Madonny ze Świętym Hieronimem zwany „dniem”. Oślepiające światło emanuje z boskiego niemowlęcia leżącego na szorstkim łóżku. Światło topi się na twarzy Maryi, z matczyną czułością obejmującą syna. Wszystko, co dzieje się wokół, opiera się na grze gestów – pasterzy, z czcią pochylających się na widok cudu, św.

Józefa, który ciągnie przylegającego osła, aniołów pojawiających się na obłoku, który powoli unosi się na obraz, zaczynając wypełniać jego przestrzeń w oczach.

Światło księżyca, przyciemniające tonację kolorowej skali, nie pozbawia koloru pewnego brzmienia, a głębokie i kontrastujące światło i cień tajemniczo powiększają się, zaokrąglają formy, wyrywają pojedyncze postacie z ciemności nocy i wygładzają błyszczące liście krzewu na pierwszym planie. „Boże Narodzenie” to jedna z pierwszych „scen nocnych” w sztuce włoskiej. Poprzedził go tylko fresk Rafaela „Wyzwolenie apostoła Piotra z więzienia”, w którym podkreślono element cudu, podczas gdy Correggio stworzył iluzję prawdziwego oświetlenia nocnego za pomocą jego wspaniałego posiadania efektów świetlnych i ciemnych. W związku z „Nocą” Stendhal pisał o „szczególnym blasku obrazów Correggio”.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)