W złocistobrązowych nasyconych kolorach namalował obraz „Buduj miasto” – hymn do pracy i twórczego tworzenia. Fortyfikacje, mury i wieże wzniesiono na wzgórzu otoczonym rzeką. Gotowanie.
Grupy ludzi w białych lnianych koszulach łączyła rytm przyjaznej pracy. Dzieło wyróżnia się mocnym rysunkiem i gorącą kolorystyką, wyraźnie pokazuje energiczny i życiodajny początek.
W przeddzień wystawy artystów stowarzyszenia „Świat sztuki” w 1902 r. Roerich kompozycyjnie odbudował obraz. Krytyk sztuki Siergiej Dyagiłow, który znalazł go za tą pracą, przekonał go, aby nie robił już ani jednego pociągnięcia pędzlem. Płótno pozostało bez starannego wykończenia, podobnie jak duży szkic.
Ale dzięki temu widz miał wrażenie autentyczności, jakby autor pisał z życia, jakby ściany i wieże rosły przed jego oczami, i pospiesznie zastosował to, co zobaczył na płótnie.
Metropolitalna prasa spotkała się z nieprzyjaznym „Miastem budynku”, nawet Władimir Staśow po raz pierwszy publicznie skrytykował zdjęcie. Ale pochwała Wasilija Surikowa niemal do łez dotknęła artysty, a za namową Valentina Serowa praca została zakupiona w Galerii Trietiakowskiej.
Oto, co artysta napisał o tym obrazie: „… Obraz” Zbuduj miasto „. W nim chciałem wyrazić pragnienie stworzenia, gdy w szczycie dodania nowych wież i murów twierdzy spiętrzą się. Obecnie, kiedy doświadczyliśmy tak wielu zniszczeń, każda konstrukcja jest szczególnie cenny. ” „Więc czekano, więc było przewidziane, i tak było widać.” Miasto jest budowane! „I co za cudowne, potężne!” „Tam, gdzie budują, nie niszczą go”.
Każda struktura jest mnożeniem dobra. „Kiedy trwa budowa – wszystko się dzieje.” „Dlaczego wszyscy budowniczowie w białych ubraniach? Roerich nie ma nic przypadkowego”, powiedziała Natalia Dmitrievna Spirina, „oznacza to ludzi z czystymi myślami, nie budujących dla siebie, nie dla własnych interesów… ale budujących dla wspólnego dobra. „
(1 votes, average: 5,00 out of 5)