Portret dziecka, być może najtrudniejszy rodzaj malowania portretowego. To zadanie jest trudne przede wszystkim dlatego, że dziecko prawie nigdy nie siedzi cicho, jest zawsze w ruchu. Ponadto twarz dziecka nie ma wyraźnych cech, więc przeniesienie podobieństwa jest trudnym zadaniem.
Wreszcie, portrecista musi mieć delikatny smak, ponieważ łatwo jest wpaść w słodycz podczas przedstawiania dzieci.
Niemniej jednak Kiprensky, jak żaden inny rosyjski malarz, chętnie pisał dzieci. I to nie tylko dlatego, że bardzo je kochał. Być może jego pędzel i ołówek uchwyciły całą galerię portretów dziecięcych, ponieważ będąc rodzajem romantycznym, zawsze zafascynowanym kobietami, sam Kiprensky nie miał dzieci.
I uosabiał swoją miłość do nich w portretach, które stworzył. Jewgienij Gagarin jest synem księcia G. I. Gagarina, jednego z najbardziej oświeconych i interesujących ludzi w większości kręgów kulturowych Petersburga.
Wiosną 1816 r. G. I. Gagarin został mianowany Radcą Ambasady w Rzymie. Przed nim stanowisko to zajmował A. Ya Italinsky, który był nieprzyjazny, a nawet nieco złośliwie przeciwny młodym rosyjskim artystom G. I. Gagarin wspierał młodych rosyjskich artystów. W domu wysłannika organizowano przyjazne wieczory, wysyłał listy do Rosji z prośbą o zwiększenie zawartości artystów.
Kiprensky znał go w Petersburgu i był szczerze zadowolony, że go spotkał, zwłaszcza że jego związek z Italinskim wkrótce się pogorszył. Po zebraniu wszelkiego rodzaju plotek, Italinsky wysłał list do Rosji, zalecając wycofanie Kiprenskiego z Włoch.
Przybycie GI Gagarina uniemożliwiło mu osiągnięcie tego. Jewgienij Gagarin urodził się 25 października 1811 roku w Petersburgu. W portrecie ma około pięciu lat, dlatego Kiprensky napisał do niego, gdy był w Rzymie, pod koniec 1816 roku lub na początku 1817 roku. Według opinii jego współczesnych, którzy go znali, E. G. Gagarin był „człowiekiem najszczęśliwszej postaci”.
Następnie stał się komornikiem i żył życiem bogatego sybarytu. W 1838 r. Ożenił się i osiadł w Odessie. Zmarł w wieku 75 lat. Portret pozostawał w rodzinie Gagarina przez około sto czterdzieści lat, A. V. Mamonow nabył go w latach 50.
XX wieku w Brukseli od Michaiła Anatolijewa Gagarina, bezpośredniego wnuka tego, który został przedstawiony na portrecie.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)