Katarzyna ze Sieny była dla Włoch i dla świata katolickiego tym, czym Jeanne d'Arc stała się dla Francji w następnym pokoleniu. Obie dziewczyny wyłoniły się z wnętrzności ludowych mas, zarówno w świętym zapale bezinteresowności pokonały swoją kobiecą nieśmiałość, jak i stały się mentorami przywódców narodów. z wysokimi wizjami religijnymi z kręgu rodziny i samotności oboje widzieli swoje powołanie wcześnie, aw Miłości do Boga i ludzi czerpali siłę dla osiągnięcia życia.
Joanna d'Arc była opasana rycerskim mieczem, aby ocalić swoją ojczyznę przed obcokrajowcami, a dla Katarzyny ze Sieny zainteresowanie ziemską ojczyzną zbiegło się z triumfem niebiańskiego królestwa i boskiej prawdy, i dlatego chciała pokonać moc ziemskiego miecza mocą miłości i wiecznej prawdy. przez swoje fizyczne wyniki wszystko, co można przytoczyć z historii średniowiecznego monastycyzmu, a jednocześnie towarzyszą wysokie zjawiska ekstatyczne, niezawodnie obserwowane i dokładne opisane.
Podobnie jak męczennica z Aleksandrii, której imię urodziła, Katarzyna zaręczyła się z Chrystusem. W tym czasie miała około dwudziestu lat. Czuła, że w jej życiu musi nastąpić decydujący punkt zwrotny i nadal gorliwie modliła się do Pana, powtarzając: „Połączcie się ze mną przez małżeństwo w wierze!”. Był wieczór karnawałowy w 1367 roku. W dzisiejszych czasach ludzie zwykli „świętować święto żołądka”.
Hałas wypełnił miasto, a nawet dom Katarzyny. Młoda dziewczyna w swoim pokoju po raz tysięczny, z głęboką koncentracją, powtórzyła swoją modlitwę o małżeństwo i wiarę. A teraz ukazał się jej Pan, mówiąc: „Teraz, gdy inni się bawią, postanowiłem świętować z wami święto waszej duszy”.
Wizja była pełna wizji i słuchu: przed nią pojawił się niebiański zastęp ze świętymi, których kochała najbardziej. Na dźwięk psalmów Dawida Matka Boża wzięła prawą rękę i wyciągając się do Syna, poprosiła Go, aby był godny jej zaangażowania się w Niego w wierze. A Chrystus położył na jej ręce złoty pierścionek z pięknym diamentem i czterema perłami i powiedział: „Oto łączę się z wami przez małżeństwo w wierze, jestem waszym Stwórcą i Zbawicielem. wieczne małżeństwo ze mną „.
Wizja zniknęła, ale pierścień pozostał na zawsze w dłoni. Pierścień był niewidoczny dla innych, ale nie dla Catherine. W Sienie zachowano zwyczaj, zgodnie z którym w ostatnim dniu karnawału żadna procesja i maska nie przechodzi przez ulicę Fontebranda, gdzie obchodzono ten ślub.
Na szczycie domu, w którym mieszkała Katarzyna, zachował się napis: „To jest dom Katarzyny, Oblubienicy Chrystusa”.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)