Łuk strugający Kupidyna – Francesco Parmigianino

Łuk strugający Kupidyna   Francesco Parmigianino

Malarstwo Parmigianino „Kupidyn, struganie cebuli”. Rozmiar obrazu 135 x 65,3, drewno, olej. Ponad freskami kościoła parmeńskiego w Santa Maria della Steccata Parmigianino początkowo pracował bardzo elegancko, od czasu do czasu robiąc małe rzeczy dla swoich przyjaciół.

Dla swojego długoletniego przyjaciela Rycerza, malarza Bayardo, artysta namalował w 1535 obraz „Kupidyn, struganie łuku”.

Ale potem Parmigianino zainteresował się alchemią, co spowodowało, że ochłonął do pracy malarza. Vasari bardzo serdecznie narzeka na to: „Wypełniając swoją głowę i nie myśląc o wspaniałych fikcjach i nie myśląc o pędzlach lub farbach, spędził cały dzień w kłopotach związanych z węglem, drewnem opałowym, szklanymi butelkami i tym podobnym nonsensem, na którym spędził jeden dzień więcej niż zarobił w kaplicy Stekkaty w ciągu tygodnia, a ponieważ nie miał innych dochodów, musiał żyć, stopniowo zerwał z własnymi górami, a jeszcze gorzej, że członkowie społeczności Stekkat widzieli że całkowicie porzucił pracę, a oni, tak jak być powinni, są Herbata nadpłaty mu, złożyła pozew przeciwko niemu.

Dlatego uważał, że najlepiej będzie przejść na emeryturę i odlecieć pewnej nocy z kilkoma przyjaciółmi w Casalmajor… „Tutaj nieco odszedł od swoich alchemicznych zainteresowań, ku wielkiej radości wielbicieli swojego talentu. Jednak odrodzenie sztuki było krótkie. Wkrótce Parmigianino wrócił do swoich butelek i retorty, przekształcone z przyjemnego i eleganckiego młodzieńca w niegościnną, ponurą, przerośniętą brodę starca.

Ta przemiana żywo ilustruje jego późny autoportret, jak niewiele zostało z niego Patrzy na nas z „Autoportretu w wypukłym lustrze”.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)