Iwan Kryłow wśród artystów – Orest Kiprensky

Iwan Kryłow wśród artystów   Orest Kiprensky

Iwan Andriejewicz Kryłow urodził się 2 lutego 1768 r. w Moskwie, ale pierwsze lata jego dzieciństwa spędził w Orenburgu, gdzie z okazji buntu Pugaczowa został przeniesiony do ojca, który służył w armii jako kapitan. Pod koniec buntu ojciec Kryłowa przeniósł się do Twer, gdzie jego troskliwa, choć słabo wykształcona żona zaczęła wychowywać syna, i po śmierci męża w 1780 r., Bez środków do życia, zidentyfikowała chłopca jako urzędnika, najpierw w sądzie rejonowym w Kalyazin, a potem w Twardy Magistrat.

W 1782 roku Kryłow przeniósł się z matką do Petersburga i wstąpił do służby w izbie rządowej, skąd przeniósł się do gabinetu Jego Królewskiej Mości. Pozbawiony matki w 1788 r. Iwan Andriejewicz opuścił służbę i poświęcił się literaturze, w której od dawna próbował swoich sił, pisząc kolejne 15 lat opery “Kawiarnia”, a następnie dwie tragedie: “Kleopatra” i “Philomela”, które nie różniły się, , bez zasług literackich. W 1789 roku Kryłow założył magazyn “Mail of Spirits”, w którym po raz pierwszy wystąpił z wielkim sukcesem w dziedzinie satyry; następnie w 1792 roku zaczął publikować czasopismo “The Spectator”, które w następnym roku przekształciło się w “St. Petersburg Mercury”.

Dzienniki te zawierają kilka trafnych artykułów satyrycznych Kryłowa i wiele małych wierszy.

Kryłow zaatakował swoje prawdziwe powołanie, bajeczkę, dopiero w 1808 r., Pisząc, naśladując La Fontaine, bajki “Dąb i trzcina” i “Selektywna panna młoda” oraz za radą ówczesnego słynnego poety i bajeksty I. I. Dmitriev poświęcił się temu rodzajowi poezji, w której zyskał nieśmiertelną chwałę naszego słynnego pisarza narodowego. Pierwsza edycja jego bajek, w tym 23, ukazała się w 1809 roku. Potem wydania szybko następowały jeden po drugim, z dodaniem nowych bajek; ten ostatni, opublikowany za jego życia w 1843 r., już zawiera je 197.

W 1812 Kryłow był zdecydowany służyć w Cesarskiej Bibliotece Publicznej, gdzie pozostał do 1841 r., A następnie, po przejściu na emeryturę, zmarł w Petersburgu 9 listopada 1844 r., Pisząc tylko bajki do końca życia. Jego zasługa literacka jest uwieczniona przez pomnik wzniesiony dla niego w Ogrodzie Letnim w Petersburgu.