Zwiastowanie – przyniesienie “dobrej nowiny” Maryi Pannie na temat narodzin, wcielenia Zbawiciela od niej przez Archanioła Gabriela – jest to najważniejsze wydarzenie na drodze zbawienia rodzaju ludzkiego, zgodnie z doktryną chrześcijańską. O wydarzeniu Zwiastowania mówi tylko jeden z autorów Ewangelii – Ewangelista Łukasz. Ta narracja, uzupełniona o szczegóły apokryficzne, stanowiła podstawę obrazów obrazkowych.
Łukasz Ewangelista opowiada, że Archanioł Gabriel został posłany do Dziewicy, zaręczony z mężem Józefem, z domu Dawida; “imię Dziewicy: Maryja”. Archanioł, ukazując się Maryi, rzekł do niej: “Błogosławiona jesteś między żonami”, “Znalazłeś łaskę u Boga, a poczniesz w swoim łonie i nosisz Syna”, któremu nadałeś imię Jezus. Ten syn, jak kontynuował anioł, “będzie wielki i będzie nazywany Synem Najwyższego”, a “jego królestwu nie będzie końca”. W odpowiedzi na słowa anioła Maryja zapytała: “Jak to się stanie, gdy nie znam mojego męża?” A anioł odpowiedział jej: “Duch Święty znajdzie na Tobie, a moc Najwyższego przyćmi Cię; dlatego Święty, który się narodzi, będzie nazwany Synem Bożym”.
A potem Maryja powiedziała: “Oto niewolnik Pana, niech mi się stanie według twego słowa”. “A anioł odszedł od Niej” – kończy ewangelista swoją historię.
Mary pochyliła głowę w kierunku Archanioła Gabriela jako znak, że słyszy przesłanie, które przyniósł i znajduje przyniesioną im łaskę. Uzupełniając ewangelię, “Protoewangelicki” donosi, że Maria, która mieszkała w domu Józefa, została wybrana na najwyższego kapłana spośród siedmiu dziewic, aby uczynić kurtynę świątynną: została oskarżona o wirowanie prawdziwej purpury i fioletu. To dla tego świętego dzieła, według apokryfów, archanioł wysłał jej.
Początkowo Maria, witając ją, słyszy Maria, która opuściła dom z dzbanem, aby czerpać wodę ze studni. A kiedy, przestraszona i wstrząśnięta, wraca do domu i biorąc purpurę, zaczyna ją ponownie kręcić, niebiański posłaniec pojawia się przed nią i wypowiada te słowa dobrej nowiny, o której mówi Ewangelia.