Ważną rolę w obrazie Nesterova M. V. odgrywa krajobraz, który jest dość emocjonalny, odpowiada nastrojowi bohaterów. W tle widzimy blade biało-żółte niebo. Główny kolor na zdjęciu jest żółty, więc możemy założyć, że jest wczesna jesień.
W oddali przedstawiony jest drewniany kościół, którego dwie niebieskie kopuły wyglądają jak chabry rosnące na zielonej łące. Za nim widać małą wioskę, a poza wioską – niekończącą się przestrzeń. W pobliżu kościoła znajdują się ogrody warzywne.
Ciemnozielone rośliny przypominają kapustę. Grube lasy są przedstawiane po bokach, jakby kadrowały obraz, nadając mu głębię. Po lewej stronie przepływa niewielka rzeka.
Na pierwszym planie autor przedstawił młodość Bartłomieja i Starszego. Chłopiec patrzy na hegumena z podziwem i wielką uwagą. Widoczny chudy chłopiec: wychudzona twarz, siniaki pod oczami. Jego jasne blond włosy harmonijnie łączą się z kwiatami drzew i pól.
Dziecko z modlitwą złożyło cienkie i cienkie ramiona. Jego plecy i kolana są lekko pochylone, jakby zamierzał ukłonić się przed starszym. Chłopiec ma proste chłopskie ubrania w białym kolorze.
Autor chciał pokazać czystość duszy dzieci.
Zanim chłopak jest starcem. Kaptur ukrywa twarz, a także całą głowę, widoczna jest tylko część szarej brody starca. Mówi, że przed chłopcem jest stary mędrzec. Wokół jego głowy znajduje się nimb, który prawie rozpuszcza się w żółtym kolorze drzew.
W rękach starca trzyma trumnę z prosphorą. Ma na sobie czarną pelerynę i pelerynę z czerwonymi krzyżami.
Krajobraz na zdjęciu jest realistyczny, ale motyw bajeczności można zobaczyć na przedstawionych figurach. Produkt powoduje uczucie smutku i spokoju. Autor pokazał czystość i piękno rosyjskiej natury.