Przygody Tobiasza i jego towarzysza i opiekuna, archanioła Rafaela, opisane są w księdze Tobiasza Historia zaczyna się w Niniwie w czasie wypędzania Żydów do Asyrii w VIII wieku. BC Oe., Gdzie Tovit, pobożny Żyd, mieszkał z żoną Anną i ich synem. Troszczył się o swoich współplemieńców, którzy byli w potrzebie i troszczył się o właściwy pochówek tych, którzy zginęli z rąk króla. W tym celu był poważnie prześladowany, jego własność została skonfiskowana, on i jego rodzina mieli uciekać.
Pewnego dnia, kiedy położył się, by odpocząć na dziedzińcu, rzadkie odchody wpadły mu w oczy, a to spowodowało, że dostał kataklizmu i oślepł.
Czując, że śmierć jest blisko, Tovit nakazał swojemu synowi Tobiaszowi pójść do Media, aby tam dostać pieniądze. Tobiasz najpierw zaczął szukać towarzysza podróży i spotkał archanioła Rafaela, który zgodził się mu towarzyszyć.
Otrzymawszy błogosławieństwo ślepego Tobiasza, ta para wyruszyła, opłakiwana przez Annę, matkę Tobiasza. Pies młodego mężczyzny podążał za nimi. Kiedy dotarł do rzeki Tygrys, Tobiah zszedł do wody, by się umyć, gdy nagle wielka ryba wybiegła z wody i chciała go pożreć. Pod kierunkiem Rafaela złapał ją i wypatroszył, oddzielając serce, wątrobę i żółć.
Archanioł wyjaśnił, że palenie, wykonane z jej pieczonego serca i wątroby, egzorcyzmuje demony, a żółć tej ryby leczy zaćmę. Po przybyciu na miejsce Tobias zebrał pieniądze; następnie, za radą anioła, poszli do krewnego, którego córka Sarah została oblubienicą Tobiasza. Ale Sara niestety została oczarowana przez demona, który był już przyczyną śmierci jej siedmiu poprzednich mężów.
Jednak ślub Tobiasza i Sary miał miejsce, choć nie bez strachu. Demon został z powodzeniem wydalony za pomocą wątroby i serca złowionych ryb, które włożyli do kadzielnicy i wędzili. Potem para w sypialni ofiarowała modlitwę dziękczynną.
Kiedy wrócili do Niniwy, Tobias użył żółci, aby przywrócić wzrok swojemu ojcu. Archanioł, gdy Tobiasz ofiarował mu nagrodę za wszystko, co dla niego zrobił, znalazł się, a jego ojciec i syn padli przed nim na kolana. Chociaż ta historia w formie, w jakiej do nas dotarła, sięga II.
BC Oe., Zawiera elementy dalekiego folkloru – asyryjskiego i perskiego.
Wśród ludowych opowieści o Europie są też takie, które przypominają ją, na przykład, przyjaciel Andersona z drogi. Artyści zilustrowali większość odcinków, zwłaszcza Tobiasza i Anioła, obaj ubrani jak wędrowcy, w towarzystwie psa. „Duża ryba” była uważana za krokodyla, którego wątroba i serce były używane w starożytnej magii jako talizman w celu ochrony przed demonami. Kiedy pokazano Tobiaszowi wyciąganie ryby, jest ona przedstawiana tak duża jak pstrąg.
Lekarstwo Tobity na ślepotę jest zwykle przedstawiane jako rodzaj namaszczenia, chociaż Rembrandt i inni artyści z północy, którzy pisali za nim, przedstawiają operację zaćmy. Wynika to z tego, że słowo w holenderskiej Biblii oznacza „biel” w oczach Tobita. Koncepcja anioła stróża została rozpowszechniona w renesansowych Włoszech, a spisek z Tobiaszem został użyty przez rodzinę do uchwycenia podróży syna; W tym przypadku Tobiasz jest przedstawiany jako syn rodziny.
Lekarstwo Tobita na ślepotę było intrygą obrazów zamówionych przez ofiary choroby, mając nadzieję, że ich wizja zostanie im przywrócona.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)