Mikhail Matyushin był nie tylko wybitnym artystą, ale także głębokim teoretykiem sztuk wizualnych. Będąc w ciągłym poszukiwaniu nowego ucieleśnienia kreatywnych pomysłów, prowadził niekończące się eksperymenty w malarstwie, starając się pokazać na płótnie unikalny obraz natury. Według Matyushina ludzkie oko powinno widzieć obraz jako całość, nie miażdżąc go na części składowe.
Tylko integralność ma sens. W ten sposób artystce udało się stworzyć pojedynczy obraz świata, którego harmonię osiąga się przez połączenie wzroku i słuchu, myśli i dotyku.
Obraz „Ruch w przestrzeni” jest jednym z głównych dzieł artysty, w którym wyraźnie odzwierciedlają się zasady zbudowanej przez niego teorii.
Płótno nie zaskoczy widza złożoną fabułą i obrazowaniem, plastycznością form i niezwykłymi kątami. Po prostu tego nie ma. Obraz pokazuje ukośne wielokolorowe paski biegnące od dolnej lewej do górnej prawej.
Tę „tęczę” porusza skromne tło płótna, wykonane w neutralnym, jasnoszarym kolorze. Dźwięki pasm są tak dobrane, że oddziałując ze sobą, wypełniają obraz przestrzennym wrażeniem i sprawiają, że planarny obraz jest trójwymiarowy. Kolorowe pasy, połączone wspólnym impulsem, zmierzają w kierunku określonego celu, wyraźnego tylko dla nich, i wydaje się, że mają zamiar wyrwać się z płótna.
Wielokolorowy obraz nie boli oczu. W oparciu o zapisy teorii i teorii interakcji 3 kolorów artysta zdołał stworzyć dość harmonijny obraz. Napisany na neutralnym tle główny kolor, postrzegany przez ludzkie oko, tworzy wokół siebie drugi kolor, kontrastujący ze sobą.
Następnie tworzą trzeci dodatkowy ton.
Pomimo pozornej prostoty i nieskomplikowanej pracy ten obraz, wraz z suprematycznymi dziełami K. Malewicza, jest kolorem rosyjskiej sztuki awangardowej.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)