Droga na Kalwarię – Peter Bruegel

Droga na Kalwarię   Peter Bruegel

Obraz jest jednym z szesnastu płócien Bruegla Starszego, zawartych w wykazie bogatego kolekcjonera z Antwerpii Niklasa Jonjelinka, opracowanym w 1566 r. Joughelink, który wielokrotnie zwracał się do Bruegla, mógł działać jako klient tej pracy.

Prace Bruegla ze zbiorów Jongelinka przeszły w posiadanie władz miasta Antwerpii w roku listy. W 1604 r. Dzieło jest wymienione w praskiej kolekcji cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Rudolfa II, skąd przewieziono go do Wiednia. Od 1809 do 1815 r. Praca w ramach innych trofeów wojennych zarekwirowanych przez Napoleona Bonaparte odbyła się w Paryżu.

Kompozycja utworu jest dość tradycyjna, co jest na ogół nietypowe dla artysty: Bruegel odtwarza dobrze znany schemat kompozycyjny artystycznego obrazu drogi Chrystusa do miejsca pochodzenia, z którego już korzystali tacy mistrzowie jak Monogram Brunswicka i współczesny Bruegel Peter Artsen.

Postać Chrystusa wydaje się być zagubiona w wielkim skupisku ludzkich postaci: ten manierystyczny sposób jest również odtwarzany w “Nawróceniu Saula” i w “Kazaniach św. Jana Chrzciciela”. Obraz pozwolił na świadome odstępstwo od tekstu Biblii: krzyż został zmuszony do niesienia pewnego Szymona z Cyreny, który przypadkowo spotkał się po drodze, ale w Bruegel żołnierze odepchnęli Szymona szczupakiem.