Kaleki – Peter Bruegel

Kaleki   Peter Bruegel

Największy holenderski mistrz w połowie XVI wieku uważany jest za Piotra Bruegla Starszego, nazywanego „chłopem”. Pochodził z rodziny chłopskiej, a gdzie i jak się uczył, nic nie wiadomo.

W 1551 roku przybył z północnej Brabancji do Antwerpii, gdzie został przyjęty do gildii św. Łukasza. Według zachowanych dokumentów, w latach 1552-1553 artysta odbył podróż do Włoch, gdzie odwiedził Neapol, Sycylię i Rzym.

W 1554 roku wrócił do Antwerpii, a następnie przeniósł się do Amsterdamu i ostatecznie do Brukseli, gdzie ostatecznie osiadł. Wracając do ojczyzny, Bruegel znalazł się w wirie walki z hiszpańskimi rządami. Inkwizycja szalała w kraju.

Hiszpanie próbowali stłumić powstanie w Holandii ogniem i mieczem. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w pracy Bruegla.

Fantastyczne obrazy swojego poprzednika, Boscha, pomogły artyście znaleźć nowe narzędzie do przedstawiania tego, co działo się w prawdziwym życiu. Fantazja Boscha przenosi się do jego codziennego życia w formie groteski, pełnej goryczy i wewnętrznych frustracji. Obraz, przekazany do Luwru w 1892 r., Nawiązuje do najnowszych dzieł artysty. Rok po napisaniu zmarł.

Na naszych oczach pojawia się straszny świat.

Na tle jasnozielonej trawy są kalekie, żałosne ludzkie kikuty. A ściany z czerwonej cegły ściskające przestrzeń jeszcze bardziej wzmacniają poczucie tragedii tego, co dzieje się w otaczającym nas świecie.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)