Carlo Crivelli Zwiastowania jest jednym z uznanych arcydzieł włoskiego malarstwa końca XV wieku. To duże, kolorowe płótno, napisane w 1486 roku w okresie twórczej dojrzałości artysty, pochłonęło główne osiągnięcia sztuki renesansowej. W swoim stylu przypomina późnego gotyka włoskiego.
Obraz jest uderzający w specjalnym świątecznym efekcie dekoracyjnym, wyrafinowaniu wzoru, jasności nasyconych kolorów, surowości organizacji perspektywy. Obraz przedstawia bogatą, gęsto zaludnioną dzielnicę miasta Ascoli. Dokładny obraz perspektywiczny kieruje wzrok w głąb pracy, zwracając uwagę na pięknie malowane szczegóły tła.
A na pierwszym planie – bezpośrednio scena Zwiastowania. Obecność obok Archanioła Gabriela, patrona miasta Saint Émigides i napis pod dziełem „LIBERTAS ECCLESIASTICA” mówi, że to płótno nie tylko odzwierciedla jeden z głównych momentów życia Dziewicy Maryi, ale także deklaruje autonomię administracyjną Ascoli, jej wolność od władzy papieskiego tronu.
Święty мигmigd ukląkł obok archanioła i pokazał mu układ miasta, któremu patronuje. Archanioł z zainteresowaniem patrzy na Świętego, ale jego głównym zadaniem jest przekazanie Dobrej Nowiny Maryi Dziewicy. Jedno ramię archanioła wznosi się w geście błogosławieństwa, w drugim – kwiat lilii.
Figura klęczącego Gabriela znajduje się przed oknem pokoju Maryi Dziewicy, którego wnętrze można oglądać szczegółowo przez otwarte drzwi. Madonna uklękła przed pulpitem, na którym spoczywa otwarta książka, z rękami złożonymi na modlitwie na piersi. Promień słońca padający na jej głowę i gołębica nad nią mówią o wysłaniu Ducha Świętego na nią.
Dziewica Maryja jest w luksusowej czerwonej sukience bogatej włoskiej XV wieku, na jej ramionach rzuca się zielony płaszcz przeciwdeszczowy.
Na drugim piętrze nad pokojem widzimy paw na balustradzie, wazon z kwiatami, wzorzysty dywan, pustą klatkę, a ptak z klatki siedzi swobodnie na pręcie, na którym wisi klatka. Ten złożony ukryty symbolizm przedmiotów codziennego użytku zapożyczonych przez artystę od holenderskich mistrzów. Interesujące jest rozważenie każdego pięknie napisanego fragmentu osobno, ale połączone razem kłócą się ze sobą o znaczenie obrazu.
Niemniej jednak ta eklektyczna praca jest jednym z najlepszych przykładów malarstwa włoskiego końca XV wieku.