Tamagano w Takano – Suzuki Harinobu

Tamagano w Takano   Suzuki Harinobu

W latach trzydziestych i czterdziestych XIX wieku coraz częściej pojawiają się martwe utwory kompilacyjne, w których czysto formalna ekspresja i uzależnienie od efektów zewnętrznych wypierają delikatny transfer nastroju modelu, który być może jest główną zaletą grawerowania z drugiej połowy XVIII wieku. Charakterystyczne cechy upadku zidentyfikowano później, w tak zwanej erze Bakumatsu, która poprzedziła rewolucję Meiji z 1868 roku.

Dlatego rozszerzenie pojęcia “upadku” na cały grawerowanie pierwszej połowy połowy XIX wieku jest mało kompetentne. I nie tylko dlatego, że w pracach takich artystów jak Utagawa Kunisada, Uta-gava Kuniyoshi i inni, tradycyjne gatunki przeżywają swój ostatni rozkwit, ale przede wszystkim dlatego, że w tym czasie nowy rozwój Fuqueyga.