Poświęcenie słońcu – Giorgio de Chirico

Poświęcenie słońcu   Giorgio de Chirico

W ostatnich latach życia de Chirico nie znudziło się eksperymentowanie ze stylistyką. W szczególności pewna komedia jest charakterystyczna dla wielu jego późniejszych obrazów. Jest to oczywiste na przykład w “Powrocie Ulissesa” lub w serii dziwnych płócien przedstawiających słońce i księżyc połączone drutami.

W tym samym czasie luminarze są napisane w kontraście: jeśli Słońce świeci, Księżyc pozostaje czarny i vice versa. Wydaje się, że cała energia na przemian przemieszcza się z jednego ciała niebieskiego do drugiego, zgodnie z wymienionymi prawami. Z reguły powtarza się niezwykłe tło – warsztat artysty, plac włoskiego miasta itp.

Ten obraz w tym sensie nie jest wyjątkiem. Na pierwszym planie znajduje się ołtarz, którego urządzenie studiował de Chirico jako student, zajmując się sztuką starożytną. Jest możliwe, że ta praca jest metaforą związku, jaki istnieje między świecącą przeszłością, cicho świecącą teraźniejszością i nieprzeniknioną ciemnością przyszłości.

Widocznym znakiem tej metafory jest kabel elektryczny, rozciągnięty między różnymi częściami obrazu.