W młodości Dmitrij Pawłowicz Tatiszczew brał udział w kampaniach Suworowa w latach 1794-1795, otrzymał Order Świętego. George IV stopień. Opuszczając służbę wojskową, został utalentowanym dyplomatą, mając 40 lat pracy.
D. P. Tatiszczew otrzymał wszystkie rozkazy rosyjskie, a od obcych – hiszpański Zakon Złotego Runa, neapolitański – święty Januar i austriacki – św. Szczepan I stopnia. W latach 1807-1808 był ambasadorem w Neapolu, w 1812 r. – w Madrycie, od 1821 r. – w Hadze, od 1822 do 1841 r. – w Wiedniu.
W ostatnich latach życia zaczął tracić wzrok, aw 1845 r. Zmarł w Wiedniu. Tatiszczew wszedł w historię Rosji bardziej jako subtelny koneser i namiętny kolekcjoner dzieł sztuki. Wymagało to dużo pieniędzy. W młodości jego wielkie długi czasami płacił księżna Dashkova, która była jego ciotką, i jego wuj, Earl Vorontsov.
Nawet sam Aleksander I i jego następca Nicholas I czasami płacili znaczne kwoty dla swojego ambasadora.
Tatiszczew przekazał cesarzowi swoją bezcenną kolekcję, czyli Ermitaż, który powstał w tamtych latach. Spośród 185 obrazów najlepszych artystów w Europie 60 wysłano do Moskwy, gdzie udekorowano sale Kremla, niektóre rzeźby zostały przewiezione do Petersburga, kolekcję rzadkich broni do arsenału Carskich Siołów i rzeźbione kamienie do Ermitażu. W kolekcji obrazów Tatiszczew były prawdziwe arcydzieła Van Eycka, Rafaela, Leonarda da Vinci i wielu innych geniuszy malarstwa zachodnioeuropejskiego.
Tatiszczew zebrał i unikatowo w swojej wartości kolekcję rzeźbionych kamieni w ilości 160 egzemplarzy. Ale oprócz klejnotów, Tatiszczew zebrał także 833 kolorowe tynki i odlewy ze szkła ze słynnych rzeźbionych kamieni z innych kolekcji, które reprezentują archaiczny i wczesny okres grecki, epokę greckich klasyków i włoskich mistrzów z 3 – 1 wieku pne. e. era późnej republiki i najlepsze dzieła mistrzów europejskich XVIII – XIX wieku. Dziś dzieła sztuki zebrane przez D. P. Tatishchev zdobią najlepsze muzea w kraju.