Portret Bulakowa – Wasilij Tropinin

Portret Bulakowa   Wasilij Tropinin

Otwarty i swobodny, z lekkim półuśmiechem, bohater tego portretu patrzy na widza. W podkreślonej demokracji toalety – szlafroku, niedbale zawiązanego krawata, w zwykłej naturalnej postawie – na plecach, opierając się o oparcie krzesła, trzymając w ręku nowo przeczytaną książkę, jest w tym wszystkim szczególne zaufanie do widza-rozmówcy i duchowej dobrej woli, i klarowność postawy oraz kunszt mężczyzny epoki romantycznej. Obrazowa gamma portretu jest równie naturalna, czysta i otwarta, tworząc, podobnie jak konstrukcja kompozycyjna i sposób pisania, poczucie natychmiastowej obecności.

Niektórzy badacze sugerowali. że jest to wizerunek słynnego moskiewskiego piosenkarza i kompozytora Piotra Aleksandrowicza Bulachowa, wysoko cenionego przez jego współczesnych za „aksamitny złoty tenor”. Obecnie to przypisanie jest kwestionowane.

Jednak w portrecie stworzonym przez Tropinina można dostrzec typowy obraz moskiewskiego intelektualisty, przedstawiciela nowej kultury miejskiej. Życie osoby, która sprzeciwia się światu szeregów, nagród i wartości państwowych, ma na sobie szlafrok „w haftowanym złotem mundurze.

Demokratyczne zachowanie i myślenie, szerokość duchowych zainteresowań, hojny artyzm ich manifestacji – to treść i patos Tropininsky tak zwanych „niedbałych” portretów. Sam artysta, po wyzwoleniu spod pańszczyzny, należał do tego kręgu ludzi, dlatego pisał ich portrety z takim entuzjazmem i inspiracją.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (No Ratings Yet)