Kilka wieków temu współczesny Wasilij Perow Mytischi słynął z wyśmienitej krystalicznie czystej wody ze swoich źródeł. Tutaj sama Katarzyna II była w stanie ugasić pragnienie, które tak bardzo spodobało się tutejszej wodzie, że cesarzowa wydała nawet dekret o budowie systemu zaopatrzenia w wodę Mytiszchi-Moskwa. Ogólnie rzecz biorąc, picie herbaty w Mytishchi uważano za dobrą formę.
Tymczasem obraz V. Perova wcale nie gloryfikuje miłośników picia herbaty. Artysta wielokrotnie spotykał się z ważnymi mnichami pijącymi herbatę, rozdartymi żebrakami i kalekami, którzy zostali wygnani przez służki z majątków. Mistrz w swojej pracy starał się przede wszystkim opisać prawdziwe życie, ujawnić i ośmieszyć wady zakorzenione w rosyjskim społeczeństwie XIX wieku.
Rezultatem żmudnej pracy był obraz „Herbata pijąca w Mytiszczi koło Moskwy”.
Widz wychodzi na zacieniony róg ogrodu. Tutaj, siedząc przy stole z nakrytym wzorzystym obrusem, ważny zadowolony mnich popija spodek spodeczkiem świeżej herbaty. Gorący samowar świeci w słońcu z blaskiem, piękny dzbanek do herbaty jest gotowy w każdej chwili, aby dać drogiemu gościowi kolejną filiżankę aromatyzowanego napoju, krakersów i innych herbat czekających na skrzydłach. Wokół mnicha, próbującego go zadowolić, dziewczyna krząta się.
I tak, gdy jednonogi ślepy weteran kaleki ze swoim bosym przewodnikiem podchodzi do stołu kapłana, gospodyni od niechcenia odpycha żebraka, aby nie przeszkadzał w posiłku mnicha.
Brzydka strona prawdziwego życia odbija się na płótnie. Ci, którzy są predestynowani z góry do okazywania miłosierdzia, miłości bliźniego i życzliwości, w rzeczywistości okazują się bezduszni, troszcząc się tylko o własne dobro i przyjemność. Dobrze odżywiony mnich o szerokich twarzach nie spieszy się z dawaniem jałmużny, a on nadal swobodnie pije herbatę, ciesząc się odpoczynkiem i uwagą gospodyni, która jest także obojętna na nieszczęście i słabość drugiego. Nie spieszą się z pocieszeniem żebraka i dwóch innych kapłanów.
Rozmawia się ze starszą kobietą, drugą – popijając herbatę. A ręka kaleki, wyciągnięta w geście żebractwa, nie znajduje wsparcia i wsparcia.
Obraz wykonany w szaro-brązowej gamie, z precyzyjnym rysunkiem gestów, wyrazu twarzy i postawy bohaterów, z oskarżycielską fabułą, wywarł niezatarte wrażenie na współczesnych myślących i sprawił, że V. Perov stał się znanym malarzem gatunku satyryków.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)