Obraz Wasilija Perowa „Troika” ma fabułę trywialną dla czasu i trudnej historii pisania. Artyście trudno było znaleźć modele bohaterów jego zdjęcia: dzieci, które zmuszone są do ciągnięcia ogromnej beczki wody. Najłatwiej było z postaciami pobocznymi – modele dla nich zostały szybko znalezione, ale przez długi czas nie mógł znaleźć modelu dla przeciętnego bohatera.
Praktycznie nie było osób chętnych pozować w warsztacie.
Początkowo Perow robił wiele szkiców, rysował szkice, starał się znaleźć w twarzy dziecka cierpienie i mękę. Artysta znalazł już kompozycję, zbudował pierwszą trójkę i nie ma jeszcze twarzy przeciętnego kierowcy taksówki. I kiedy mijał tłum biednych dzieci, zauważył chłopca. Perowowi udało się znaleźć rodziców tego dziecka, byli prostymi chłopami. Ponieważ wśród ludzi było wiele przesądów na temat malowanych ludzi, matka przez długi czas nie pozwalała artystce pracować z synem.
Ale mimo wszystko nadal dał pozwolenie.
Kiedy obraz został ukończony, czekała na ogromny sukces. Wszyscy odwiedzający wystawę byli zaskoczeni beznadziejnością i nieszczęściem losu tych dzieci. Po pewnym czasie pracownicy galerii zauważyli, że ten sam gość codziennie przychodzi na zdjęcie i stoi przed nią we łzach.
Wkrótce stało się jasne, że jest to kobieta, matka „przeciętnego taksówkarza”, który niedawno zmarł na dur brzuszny. Smutna historia tej kobiety dała Perovowi, który natychmiast postanowił się z nią spotkać. Na spotkaniu nieszczęśliwa matka błagała o sprzedanie jej zdjęcia, oferując ostatnie pieniądze.
Oczywiście było to niemożliwe, ale Wasilij Grigoriewicz, żeby pocieszyć matkę, napisał portret swojego syna, który jej przedstawił.
Obraz „Trzy” nadal zachwyca ekspresją i emocjonalnością. I zgodnie z licznymi szkicami i szkicami, możesz zobaczyć całą historię pracy na płótnie i prześledzić myśli i poglądy artysty.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)