Sieroty na cmentarzu – Wasilij Perow

Sieroty na cmentarzu   Wasilij Perow

Przeszywająca, prawdziwie tragiczna praca. Później Perov rozwinie go w swojej pracy, tworząc kilka dzieł stanowiących skarb rosyjskiego malarstwa. Przed widzem dwoje dzieci przy grobie, pokryte śniegiem.

Straciwszy najbliższych ludzi, wszystko w ich wyglądzie mówi o tragedii, rozpaczy i beznadziei.

Najwyraźniej autor przedstawiał uczniów sierocińca, pozbawionych rodzicielskiej miłości, miłości i ciepła. Praca powstała podczas europejskiej podróży twórczej, prawdopodobnie we Francji. Średnia i słaba kolorystyka pracy przyczynia się do pełniejszego ujawnienia tematu i idei obrazu.

Oczy żałosnych dzieci były niezwykle udane. Są puste, głębokie i smutne. Każdy szczegół – gołe nogi, blade twarze, czyste, ale nędzne ubrania – po prostu krzycz o żalu dzieci. Ekspresyjny i otaczający krajobraz.

Silnie zaśnieżone niebo, szaroniebieski śnieg, chwiejny cmentarz przecinają – wszystko jest napisane ciężko i smutno.

W pracy można zobaczyć szczegóły wypełnione symbolicznym znaczeniem. Kwitnąca gałąź drzewa na nagrobku zimą wygląda dziwnie. Można to zinterpretować jako symbol ciągłego życia podbijającego śmierć.

Być może jest to jedyna dekoracja grobu, która okazała się przystępna dla małych zwierząt. Bohaterowie dzieła tworzą rodzaj rzeźbiarskiej grupy na grobie. Umiejętności artysty, jego wytrwałe spojrzenie i emocjonalne przeżycia sprawiają, że serce widza kurczy się ze współczucia i litości.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)