Malarstwo francuskiego malarza Antoine Watteau „Szarmancki arlekin i kolombina”. Rozmiar malowania 36 x 26 cm, drewno, olej. Watteau przedstawił bohaterów komedii del arte na swoim zdjęciu.
Comedy del Arte to włoski teatr profesjonalny, który używa masek, pantomimy i slapsticku.
Sercem prezentacji commedia dell'arte był tylko krótki scenariusz, artyści improwizowali tuż przed publicznością. W połowie XVIII wieku dwaj najwięksi weneccy dramaturgowie Carlo Goldoni i Carlo Gozzi położyli kres improwizowanej grze aktorów. Twarze bohaterki i bohatera były częściowo pokryte czarną półmaską, mówili włoskim językiem literackim.
Reszta postaci przemawiała w różnych włoskich dialektach, a każdy z nich był ubrany w tradycyjny strój i maskę na ten obraz. Na scenie komedii dell'arte pojawiło się ponad sto znaków. Wśród nich byli bliscy, bez których nie mogłaby zrobić ani jedna prezentacja.
Są miłosnym i skąpym kupcem weneckim Pantalone, sługami są waleczni i wesołej Brigelli, prostolinijny i łagodny Arlekin, zaradna Pulcinella, urocza kobieta z Colombine; bahwal i tchórzliwy kapitan, gaduła Doktor, pedantyczny, irytujący Tartaglia, Kochankowie i inne postacie.
Aktor grał tę samą rolę do starości. Zastąpienie jednej maski inną maską w grupie aktorów było absolutnie niemożliwe. Czarodziej sceny, Arlekin, kochany przez publiczność, jest głównym organizatorem intrygi.
Głównym językiem scenicznym arlekina we włoskiej komedii masek były salta, klapsy i trzciny, które następnie rozdaje, a następnie otrzymuje.