Malarstwo francuskiego malarza Antoine Watteau „Gilles w kostiumie Pierrot”. Rozmiar obrazu to 185 x 150 cm, olej na płótnie. Subtelne niuanse ludzkich doświadczeń – ironia, smutek, lęk, melancholia – ujawniają się na jego małych zdjęciach z jednej lub kilku postaci w krajobrazie.
Bohaterowie tych scen są obrażeni i nieśmiali, niezgrabni, drwiący, przebiegli i zalotni, często smutni. Ironiczne wyobcowanie, które zawsze pojawia się w obrazach Watteau, daje im nutę surrealistycznego, fantastycznego i nieuchwytnego mirażu. Łaska i wirtuozowska łatwość pisania, opalizujący zakres kolorów karminowego, zielonego i liliowego, różnorodność odcieni tonalnych odzwierciedlają poetycką grę w zmysły, które uosabiają te obrazy i postacie. Postacie Watteau są dalekie od rzeczywistości, jakby grając pantomimę, przedstawiają pogodne życie w bardzo wyjątkowym świecie na granicy teatru i rzeczywistości, świat stworzony przez wyobraźnię artysty.
Pełna poezji jest smutnym i miłym obrazem naiwnego prostaka, bohatera teatru fair w Gilles w obrazie artysty „Gilles in Pierrot costume”.
Pierrot jest stałym typem włoskiej komedii del arte, jednym z błaznów służących. To zdenerwowany facet, wijący się z siebie jako niezręczny prostak, chytry, żarłok i złodziej. Nie ma na niej masek, ale twarz pokryta jest grubą warstwą proszku.
W pantomimie często odgrywa rolę konkurencyjnego arlekina; jest również pod nazwami Bertoldo, Bertolino i Paytstso.
Kiedy przybył do Francji w sztukach włoskiej komedii dell'arte theatre, Piero stał się tak popularny, że występował jako postać w Don Juanie Moliera, a następnie jako niezależny bohater parodii, na przykład Piero-Romulus z Leesage.
Obraz Pierrota został całkowicie zapomniany, gdy w epoce restauracji został wskrzeszony w teatrze Gaspard Debureau. Typ Pierrota, stworzony przez Debureau w różnych sztukach, był tak interesujący, że artykuły były mu poświęcone przez Charlesa Nodiera, Julesa Jeanana, Theophilusa Gautiera. Tak więc, spośród wszystkich aktorów włoskiej commedii dell'arte i pantomimy, Piero pozostał najdłużej na scenie.