Malarstwo francuskiego malarza Antoine'a Watteau „Radość z balu”. Rozmiar obrazu 53 x 66 cm, olej na płótnie. Ball – oznacza teraz zbiór dużej społeczności osób obu płci do tańca.
Piłki różnią się od innych kolekcji tanecznych słynnym blaskiem, bardziej rygorystyczną etykietą i ustalonym porządkiem.
Początek urządzenia sięga uroczystości we francuskich i burgundzkich dziedzińcach. Pierwsza piłka, o której wiadomo w historii, została wydana w 1385 r. W Amiens, z okazji małżeństwa Karola VI z Izabelą Bawarską. Ale wątpliwe jest, czy sami książęta i zaproszona wyższa szlachta uczestniczyli w tańcach.
W wiekach XV i XVI bardzo rzadko odbywały się wielkie zabawy taneczne na dziedzińcach i zamkach szlacheckich, i tylko za czasów Marii Medici, która po raz pierwszy przeniosła maskarady do Francji, a jeszcze bardziej z dzielnym królem Henrym IV, kule stały się powszechne.
Kulki zachowały swoją formę od czasów Ludwika XIV, kiedy zakorzeniły się we wszystkich niemieckich rezydencjach. Od tego czasu bale są istotną częścią większości uroczystości sądowych. Dla piłek, stopniowo, początkowo we Francji, opracowano pewien ceremoniał, który pomimo swojej nieśmiałości, został przyjęty z małymi zmianami wszędzie i tylko w czasach nowożytnych był nieco uproszczony.
Od 1715 r. W Paryżu zaczęto układać bale w budynku opery, a jednocześnie ludzie z klasy średniej mieli możliwość, za pewną opłatą, wziąć w tym udział, poświęconą wyłącznie tańcom, rozrywkom. Od tego czasu piłki stały się publiczną rozrywką dla wszystkich klas. Podobnie jak we wszystkich dziedzinach luksusu i mody, Paryż od XVIII wieku do XX wieku zawsze nadaje ton piłkom do urządzeń i wyborem toalet balowych.