Dzieło Salvadora Dali „Adaptacyjność pragnień” – kolejny przerażający przykład atrakcyjnego malarstwa artysty. Pasja do rozcinania części na małe elementy jest tutaj proponowana jako smaczne danie z kulek podobnych do kokonów. Soczyste podłoże z cukrową paletą arbuza wskazuje na obecność czegoś krwawego i złowieszczego.
Pomimo braku oczywistych oznak seksualnych podtekstów, płótno zawiera ukrytą symbolikę związków – nagi tors kobiety karmiącej gigantyczną głowę mężczyzny. Podobnie jak w wielu innych pracach w „Pragnieniach” Dali zwrócił się do tematu nietrwałości wszystkich rzeczy na ziemi. Jako symbol rozkładu i dezintegracji na części użył roju mrówek i analizy składników głowy lwa, którego obraz pojawia się w wielu salwadorskich płótnach.
Przedstawione zdjęcie przypomina żywą ilustrację pokazującą przeskakiwanie od bruku do bruku różnych odmian lwa. W tej interpretacji siłę lwa można uznać za furię pragnień. Jego różnorodnie teksturowane obrazy – grzywa, usta i sylwetka – są fragmentami pragnień. Tak więc pragnienia ludzi dostosowują się do rzeczywistości, w wyniku czego tylko część jej całości, na przykład tylko grzywa lub sylwetka, pozostaje ze snu.
Kamienna kula z wizerunkiem ślimaka lub muszli mięczaka pozostaje niejasna. Przypuszczalnie ślimak jest uosobieniem umysłu, mądrości i tylko ludzkiego mózgu.
Taka interpretacja jest całkiem odpowiednia ze względu na pełen szacunku stosunek Salvadora do dzieł Freuda, którego mózg został porównany przez surrealistę z muszlą ślimaka: dopóki nie dojdziesz do prawdy, przejdziesz więcej niż jedną turę. Następnie przychodzi nieprzetłumaczalna gra obrazów z osobno stojących głów, jak początki niektórych pomysłów. A ten biedny człowiek, najwyraźniej ściskając głowę rękami, dotarł do sedna prawdy i zdał sobie sprawę z daremności swoich prób zdobycia tego, czego chciał.
Praca soczysta, pozbawiona powietrza, z ostrymi cieniami i bezgraniczną przestrzenią zewnętrzną. „Adaptacyjność pragnień” – płótno wczesnych prac Dali. Jego pisanie zbiegło się z ostatecznym przekonaniem autora, że jest prawdziwym surrealistą, który Dali ogłosi po 7 latach słowami: „Surrealizm to ja”.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)