Country Love – Jules Bastien-Lepage

Country Love   Jules Bastien Lepage

Obraz “Country Love”, jeden z najlepszych dzieł Bastiena-Lepage, został nabyty w Paryżu przez Siergieja Michajłowicza Tretiakowa. brat założyciela Galerii Trietiakowskiej i pozostawiony im w tej kolekcji. Zawieszała wśród obrazów rosyjskich mistrzów drugiej połowy XIX wieku przez ponad trzydzieści lat. Najwyraźniej słynny kolekcjoner przyciągnął do francuskiego artysty tę samą chęć przekazania prawdy życia, która była charakterystyczna dla twórczości rosyjskich malarzy tamtych czasów.

Jasny wiosenny wieczór. Stary płot oddzielający dwa gospodarstwa ma chłopca i dziewczynę. Nieśmiali, zawstydzeni spotkaniem, nieśmiało szukają słów, które mogłyby się nawzajem powiedzieć. Ich podniecenie jest tak naturalnie przekazywane przez artystę, że wszyscy mimowolnie się z nimi wczuwają.

Stan zakłopotania wiąże młodych ludzi: facet bada palce, dziewczyna wyciąga przedstawiony im kwiat.

W twórczym dziedzictwie Bastien-Lepage jest wiele szkiców z natury. Jest rysunek do tej sceny, który zaobserwował w swojej rodzinnej wiosce Damviller. Artysta napisał to, co zobaczył, ale nie skomponował.

A dla niego każdy szczegół był cenny, co wzmocniłoby istotną wiarygodność tej sceny: zapadające się ogrodzenie, wspinaczkowy bluszcz, płonące czerwono-pomarańczowe nasturcje, kobiece figurki pochylone w ziemi w oddali.

Dziewczyna z cienkimi warkoczami i facet w ubraniu roboczym rzemieślnika są przedstawiani nie tylko z autentycznością i głębią psychiczną, ale także z wielkim uczuciem poetyckim. Oba są silnymi korzeniami związanymi z ziemią. Zwyczaje rodzimej Lotaryngii, którą artysta tak bardzo kochał, zbliżają do siebie.

Podstawą twórczej metody Bastiena-Lepage była praca z życia. Starał się przekazać jego charakterystyczne, unikalne cechy, identyfikując typowe, typowe cechy konkretnego zjawiska. Kiedy malarz uniknął bezpośredniego zwielokrotnienia natury, zdradził się, wymyślił i skomponował kompozycję, zawiódł.

I musiał doświadczyć wielu twórczych udręk, zanim w końcu wybrał ścieżkę realistycznego artysty, codziennego malarza swojej ziemi.