W swoim obrazie „Po deszczu. Wiejska droga” Vasilyev F. A. przedstawia wiejski krajobraz. Na pierwszym planie fragmentu widzimy wieśniaka, który prowadzi swoją krowę na pastwisko. Kobieta ma na sobie długą spódnicę, a jej głowa jest ciasno owinięta ciemnym, purpurowym szalem.
Za kobietą na drodze biegnie mały czarny pies. Na lewo od kobiety znajduje się pochylony znak z nazwą wioski, na którym opiera się drżący drewniany płot. W niektórych miejscach stary płot stał się już trawą.
Kamienna droga jest zamazana przez świeży deszcz. Wszędzie są kałuże i błoto. Wiejska droga otoczona jest po obu stronach zielonymi łąkami z lekko pożółkłą trawą. Duże i szare głazy lśniące wodą deszczową są widoczne tu i tam.
Kręta droga prowadzi do niekończących się pól. Na lewo od kobiety widać żółte, prawie złote pole, zasiane żyto. W kierunku kobiety na drodze są 3 osoby.
Przed prawą stroną widać zielony las lub lądowanie.
Sądząc po znacznym nachyleniu drzew, wieje silny zimny wiatr. Wyraźnie widoczna linia horyzontu. Ona, jak gdyby dzieli obraz na pół na ciemnej i jasnej stronie. Niebo jest wciąż ukryte w czarnych chmurach i chmurach cumulusowych. Ale już w środku widać widoczny niebieski.
Z tego błękitu promienie słoneczne lekko przechodzą, jakby oznaczały zwycięstwo dobra nad złem. Dzięki słońcu pole żyta wylewa jeszcze więcej złota.
Ogólnie rzecz biorąc, obraz wywołuje wrażenie zbliżającej się katastrofy, jak gdyby nadal było pewne niebezpieczeństwo.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)