Kreatywność Jacopo Bassano kontynuuje tradycję kierunku malowania weneckiego, który charakteryzuje się zwiększonym świętem. Ta linia została opracowana przez Gentile Bellini, Vittore Carpaccio, Tycjana i Paolo Veronese.
Na tym zdjęciu, które artysta napisał we współpracy ze swoim synem Leandro, sama fabuła pomogła stworzyć jasny, wielogłosowy i jednocześnie liryczny w duchowym płótnie. Prawie cały jego przedpole zajmują Wilki, które z „hałaśliwymi tłumami” na koniach, osiołkach i wielbłądach przybyły z odległych krajów, by pokłonić się urodzonemu Zbawicielowi.
Dziecko siedzi na kolanach Maryi, za nimi stoi św. Józef, a przed nimi znakomicie ubrani ludzie demontują przyniesione dary, aby przynieść je Chrystusowi. Cały obraz jest nasycony duchem, który goście zwykle przynoszą ze sobą.
Soczyste, głębokie kolory, bawiące się wieloma kolorami, tworzą niesamowity kolor charakterystyczny dla malarstwa weneckiego. Bassano, który uwielbiał wypełniać swoje płótna szczegółami dnia codziennego, umieścił tu srebrne naczynie, złoty dzbanek, na wpół otwartą skrzynię, która omija psa, leżącego obok jednej z koron Mędrca, stojącego u stóp koszyka pieluch Matki Bożej.
Artysta starannie przedstawił wszystko, co stworzyło poczucie rzeczywistości tego, co się dzieje, na przykład stajni, w której urodził się Jezus. Ale mistrz również odczuwał pragnienie magii, której uczucie umacniało w każdym calu w swojej pracy: w oddali rozprzestrzeniał się krajobraz lśniący cudownymi kolorami, a gwiazda Betlejemska wskazująca drogę magów świeciła ponad wszystkimi.