Wojownik – Salvador Dali

Wojownik   Salvador Dali

Praktycznie cała przestrzeń płótna zajmuje największy plan twarzy wojownika. Głowa w kasku, usta pokryte zgiętymi palcami. Z gniazd wojownika jego własna twarz spogląda na widza, zmniejszana i odbijana dwukrotnie. Włócznie podpierające brwi.

Jedno z jego nozdrzy podtrzymywane jest przez grzechotkę.

Wojownik ma bezsensowny wyraz twarzy, przypomina szaleńca. Lewa strona płótna to interesujący stos małych części. Z hełmu wojownika wyrasta pęd drzewny, mający postać wyprostowanego fallusa. Wierzchołek pędu ginie w gęstej, wirującej chmurze.

Miękki zegarek zwisa z podstawy zdjęcia.

Blisko głowy wojownika znajduje się blisko rosnąca grupa cyprysów. Pojedyncza świeca cyprysowa stoi w tle. Wszystko to są drzewa i zegary, symbole upływu czasu. Charakter obrazu nie będzie się trwał dłużej.

Kask lub hełm, bagnety lub włócznie – to nie ma znaczenia.

Wojownik pozostaje żniwiarzem śmierci, niezależnie od wieku. Rzymski legionista lub Wiking, krzyżowiec, kirasjer, huzar, zwykły piechur lub dowódca wojskowy, to jego twarz, jego zbiorowy wizerunek. Czas płynie jak zwykle, a ludzie wciąż się niszczą. Czas śmierci – subiektywny czas odliczania “miękkich” zegarków Dali – może przyjść w dowolnym momencie.

Wojownik niesie go ze sobą.