Symfonia w bieli nr 3 – James Whistler

Symfonia w bieli nr 3   James Whistler

Artysta zaczął pracować nad tym płótnem w 1865 roku, ale ukończył go dopiero dwa lata później, po powrocie z Ameryki Południowej. W ciągu tych dwóch lat nastąpiły znaczące zmiany w twórczym stylu Whistlera.

Przed nami ostatni portret Joanny Hiffernan, jego modelki i kochanki; po powrocie artysty z Valparaiso zerwali. To zdjęcie było zresztą pożegnaniem Whistlera z “japońskim” – po 1867 roku motywy orientalne niemal całkowicie zniknęły z jego twórczości. Praca pokazuje również, że do tego czasu wpływ na artystę prerafaelitów słabł.

Jeśli pierwsze dwie “Symfonie” są nasycone symbolicznymi podtekstami, to w tej pracy element narracyjny jest w zasadzie nieobecny, co przybliża obraz do twórczości estetycznych artystów. W 1865 roku na wystawie Akademii Królewskiej Whistler zapoznał się z twórczością wybitnego artysty, Alberta Moore'a, i był zachwycony swoją Marmurową Ławką. Estetyka Moore'a daje się odczuć w wielu rzeczach Whistlera.