To zdjęcie – najlepsze z dzieł Rafaela w ostatnich latach, być może jedyne dzieło, które ostatnio wykonał bez pomocy uczniów. Leo H, drugi syn Lorenzo Wspaniałego, ten papież-humanista, przedstawiony jest wraz z dwoma krewnymi – kardynałami Giuliano Medici i Luigim Rossim. Tata w szkarłatnej aksamitnej sukni siedzi na krześle, kładąc swoje zadbane dłonie na stole, obok niego są książki i dzwonek.
W ręku lupa: po prostu przeczytał. Przedmioty stare i piękne, niewątpliwie podkreślają wyrafinowany smak papieża, mecenasa sztuki. Sprytne i przenikliwe oczy Leona X patrzą w dal.
Dokładne cechy psychologiczne są osadzone przez artystę i na twarzach kardynałów. Aksamit i Damaszek w różnych odcieniach dodają atmosfery splendoru i mocy. Ale wszyscy są niespokojni: Luter z oburzeniem atakuje papieża za ogromne wydatki na budowę nowego kościoła św.
Piotra.
Był to czas, kiedy po śmierci Bramantego w 1514 r. Leon X mianował Rafaela, a tym samym stał się również architektem, projektując kościoły, wille i pałace oraz studiując ruiny starożytnego Rzymu. Ten portret został wysłany do Florence Lorenzo Medici, siostrzeńca papieża.
Przez ostatnie siedem lat życia Rafael pracował pod kierunkiem Leona X z domu Medyceuszy, syna Lorenzo Wspaniałego. W 1514 r., Po śmierci Bramantego, Rafael został mianowany głównym architektem budowy katedry św. Piotra, w 1515 r. Komisarz starożytności towarzyszył papieżowi Leonowi X w Florencji w tym samym roku.
Nowy tata był dokładnym przeciwieństwem jego szorstkiego i wojowniczego poprzednika, a najlepiej możemy to ocenić dzięki jego słynnemu portretowi papieża Juliusza II Rafaela.
Leon X ma następujące wyznanie: „Będziemy cieszyć się papiestwem, ponieważ Bóg nam je dał”. Na portrecie Papieża Leona X z Kardynałami – Giulio de Medici i Luigi de Rossi Raphael pokazał swojemu ojcu brzydkie i eleganckie epikurejskie siedzenie z lupą w ręku przed książką ozdobioną cennymi miniaturami. Leon X był wielkim miłośnikiem rzadkich książek i pięknych rzeczy, patronował artystom, a on sam zajmował się muzyką i elegancką literaturą.
Papież Leon X był wielbicielem i patronem Rafaela w ostatnich latach jego życia. Ale artysta nie schlebiał mu: pulchna twarz, ostrożne spojrzenie, ręce, które zdradzały sekretny niepokój, ucieleśnienie ścisłej i bezstronnej prawdy…
Największy rozkwit sztuki i nauki w Rzymie zbiega się z panowaniem papieża Leona X. Pod jego wpływem Rafael zaczął pracować nad restauracją starożytnego Rzymu. Ale przywrócenie Rzymu do jego dawnej wielkości nie zostało powierzone Rafaelowi. Zapobiegła mu przedwczesna śmierć. A siedem lat później, w 1527 r., Rzym został splądrowany przez nowych barbarzyńców – niemieckich i hiszpańskich żołnierzy cesarza Karola V.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)