Ja i wioska – Marc Chagall

Ja i wioska   Marc Chagall

Jedna z najbardziej poetyckich alegorii artysty, odbicie dualizmu jego świadomości. Nazwa zdjęcia pochodzi od francuskiego przyjaciela Chagalla Blaise Sandrara.

Ze wszystkimi naiwnie bajecznymi konwencjami, różnymi skalami, dość wyraźnymi liniami kompozycji i żywą geometrią są tutaj widoczne. Podział na sektory za pomocą linii przecinających się pod różnymi kątami wskazuje na bliskość kubizmu. Naruszenie perspektywy, niedopasowanie rozmiaru – techniki fowizmu; tworzenie koloru z naturalnymi kolorami jest uosobieniem impresjonistycznych tendencji.

W centrum – głowa artysty i konia, połączona ledwie widoczną nicią wzroku. Są jak pojedynczy krąg, rodzaj „kręgu życia na wsi”. Dziwna wspólność między człowiekiem a zwierzęciem jest utrzymywana przez przeciwieństwo czerwonych i zielonych kolorów.

Profil mężczyzny po prawej z przezroczystymi oczami wpatrującymi się w dal to osobliwy autoportret artysty.

W tle kobieta jest symbolem płodności, jakby uciekała przed kosą od chłopa, podczas gdy ona jest przedstawiana do góry nogami, co można postrzegać jako przeniesienie trudności w zrozumieniu płci. Za nimi jest wioska, w której kolorowe domy, niektóre odwrócone do góry nogami, symbolizują Witebsk, rodem z Shagal. Poniżej – drzewo życia i księżyc zasłaniające słońce.

Każda ze scen na tym obrazie jest głęboko symboliczna i powoduje wiele skojarzeń. Pozwala to wyobrazić sobie i zrozumieć cały niezwykły obraz świata artysty.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)