Portrety Walentina Aleksandrowicza Serowa wyróżniają się wewnętrzną oryginalnością i techniką ucieleśnienia. Wykorzystanie różnorodnych środków artystycznych pozwala artyście tworzyć obrazy portretowe o odmiennej oryginalności i oryginalności.
„Portret hrabiny V. V. Musina-Pushkina” z 1895 roku. Portret stworzony z pasteli. Obraz znajduje się w funduszu zbiorowym Państwowego Muzeum Rosyjskiego w Petersburgu. Wizerunek hrabiny w portrecie dzięki zastosowaniu technologii pastelowej wydaje się być lekko zadymiony, zmiękczony i nie trzeźwy.
Przycięta kompozycja płótna sprawia wrażenie ramy fotograficznej, uczucie zamrożonej rzeczywistości.
Hrabina przedstawiona jest w surowej czarnej sukience na tle niebieskich odcieni, od bielonych po bardziej nasycone kombinacje jasnych kolorów. Portret malowany jest pastelami, co wnosi do płótna pewne wrażenie przewiewności, przezroczystości, wewnętrznej luminescencji. Dla tła charakteryzuje się gęstym ozdobnym wzorem.
Taki kwiatowy ornament obramowuje postać hrabiny, przypominającą piękną kameę, która ma na celu zdobić i podkreślić wyraziste cechy młodej, świeżej twarzy.
Cienki biały wzór ornamentu na tle pokazuje kruchą nić wzorów na ośnieżonym oknie. Ta złożona fantazyjna ozdoba łączy przestrzeń obrazu, wygładzając i rozpuszczając surowe linie otaczających przedmiotów, pochłaniając wszystko wokół nich jak mgła, tak samo upiornie i gotowo do rozpuszczenia się i zaraz ma zniknąć.
Pastelowa technika nadaje płótnie mętny, jakby zużyty, stary, ale przyjemny kolor. Postać hrabiny, ubrana na czarno, jest wygładzona, zmiękczona delikatnym odcieniem pastelowym koloru nieba. Dodatkowo, głęboki, o ile jest to możliwe, pastele, czarny kolor sukienki podkreśla marmurowy odcień twarzy hrabiny. Tak więc cała uwaga skupiona jest głównie na spojrzeniu hrabiny V. V. Musina-Pushkina, na te uczucia i doświadczenia, które sam w sobie ukrywa.
Osobowość hrabiny, jej myśli, jej oddech są przed nami ukryte.
Gęsty czarny kolor zamyka przed nami ten żywy i otwarty wygląd. Wyraz twarzy hrabiny jest raczej powściągliwy, jego usta są mocno ściśnięte, przez wszystkie te cechy odczuwa się oderwanie, pojawia się pewna arogancja i niedostępność. I może nie jest przypadkiem, że wybrane są odcienie niebieskiego. Niebieski to kolor nieba. Ten cień wzmacnia ten stan izolacji, bliskości emocjonalnej i pewnego chłodu uczuć, podkreślając równowagę fluktuacji psychicznych, twardość stanu wewnętrznego.
Obraz dokładnie przedstawia stan pewności siebie, inteligentny, arystokratyczny powściągliwość, wysoką pozycję społeczną, stan umiaru i brak próżnych namiętności i doświadczeń, komplikowanie i szorstkie życie.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)