Drenaże do podlewania. Domotkanovo – Valentin Serov

Drenaże do podlewania. Domotkanovo   Valentin Serov

Na początku października 1903 r. Serow wyjechał na sesję w Archangielsku, gdzie namalował portret F. F. Jusupowa. Jadąc przez Myasnitskaya, poczuł tak silne bóle w żołądku, że postanowił przyjść do Szkoły Malarstwa i Rzeźby do jednego ze swoich przyjaciół, ale nie mógł wejść na schody i stracił przytomność. Został przeniesiony do mieszkania dyrektora szkoły księcia A. E. Lwowa, gdzie spędził półtora miesiąca.

Konsultacja z lekarzami ustaliła obecność niebezpiecznego wrzodu w żołądku i uznała za konieczne poddanie pacjenta poważnej operacji. W połowie listopada został przeniesiony do szpitala księcia Chegodaeva na Trubnikovsky Lane, gdzie przeprowadzono operację. Serow przebywał tu prawie całą zimę i został przywieziony do domu dopiero pod koniec stycznia 1904 roku.

Choroba dawno się poczuła: Serowowi zabrakło nagłych ruchów, wszelkiego rodzaju gier w powietrzu i zalecono ostrożność przy wyborze jedzenia. Początkowo stosował się do tych wskazówek, ale wkrótce zapomniał o nich i jest powód, by sądzić, że ataki serca, których ten ostatni kosztował go życie, były w jakiś sposób związane ze śmiertelną operacją przeprowadzoną osiem lat wcześniej.

Serow naprawdę chciał pojechać do Domotkanova, a na początku lutego 1904 roku lekarze pozwolili mu tam pojechać. Tutaj, na początku marca, ponownie napisał jedno ze swoich wybitnych dzieł z życia wsi – pastelowe „Strigany w wodopoju”. Trzy młode konie w tym wieku, kiedy nie są już źrebakami, ale nie dorosłymi, piją wodę z rynny w pobliżu szopy.

Ich nazwa wsi to „struny śnieżne”.

Dwaj z nich zakopali twarze w rynsztoku, trzeci, nieufny wobec dźwięku dochodzącego z daleka, odwrócił głowę w jego stronę i śmieje się. Niezręczne nawyki i ruchy podłużnic są przekazywane z niezrównaną doskonałością. Jest to dobrze skonstruowana kompozycja, a ogólny stan koloru jest doskonale wyrażony, sylwetki koni, wybitny śnieg i ponure marcowe wieczorne niebo z sylwetką kobiety opuszczającej dystans.

W późniejszych latach Serow, pomimo swego wiecznego zatrudnienia z rozkazami i związkiem z miastem, często powracał do motywów wsi.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)