Portret G. L. Hirschman – Valentin Serov

Portret G. L. Hirschman   Valentin Serov

“Portret Henrietty Hirshman” to kolejny, i jak zawsze, ściśle indywidualny obraz, który autor pozbył się ironicznej notatki, znajdując dla siebie miejsce na fabule. Prace nad portretem trwały rok, a artysta przez długi czas wybierał ogólne rozwiązanie kompozycyjne, aby pełniej ujawnić charakter modelu.

Serow przedstawił bohaterkę w niedokończonym ruchu, kiedy zwraca się do widza, usuwając lub trzymając boa. Pomimo tego szczegółu, element impresjonistyczny jest tutaj wyraźnie nieobecny.

Świeckie piękno, które znajduje się w przytulnym środowisku domowym, które powinno być ocieplone intymnością buduaru, emanuje tylko zimnym blaskiem, a także jej ornamentami na ramieniu wygiętym arystokratycznym urokiem.

Ten ruch rąk, podobnie jak wszystkie gesty modeli w portretach Serova, jest symboliczny, aw tym przypadku artysta nie tylko pokazał, że Henrietta potwierdza wartość własnego “ja”, ale także zrobił “pół-bezczelną” wskazówkę na temat manewru kobiety oferującej ocenę jej liliowej ręki ozdobione pierścionkami. Z całym “zimnem”, które daje kompozycję, świeckie piękno, które Hirschman był znany w społeczeństwie jako życzliwa, skromna osoba, a Serow sympatyzował z nią.

“Przygnębienie” autora, odbite w lustrze i jak zawsze niezadowolone z pracy nad kolejnym portretem formalnym, wcale nie odnosi się do osobowości modelu, ale jest odosobnionym przypadkiem, gdy Serow pokazał swój zwykły stan, który towarzyszył mu podczas wykonywania takich rozkazów.