Rycina “Pojawienie się Jana Chrystusa i esencja siedmiu kościołów” – ilustracja pierwszego rozdziału książki “Objawienie” Jana Teologa:
“Odwróciłem się, by zobaczyć, kto przemówił do mnie; a kiedy się odwróciłem, ujrzałem siedem złotych lamp, a pośrodku siedmiu lamp, jak Syn Człowieczy, odziany w pas i opasany złotym pasem.
Miał w rękach siedem gwiazd, a z jego ust wyszedł ostry miecz po obu stronach; a Jego twarz jest jak słońce świecące swoją mocą “.
Albrecht Durer stworzył swoje arcydzieła Apokalipsy w epoce kulturalnego rozwoju północnego renesansu. W tym czasie, w jego rodzinnym mieście Norymberdze, obywatele dyskutowali o kwestiach nauki i sztuki, najlepszy przyjaciel Dürera właśnie wtedy tłumaczył Apokalispis z łaciny na niemiecki.
Niezadowolenie panowało w społeczeństwie z inkwizycją, odpustami i Kościołem katolickim, który był niezwykle bogaty. Ponadto były to czasy niekończących się wybuchów epidemii dżumy, wewnętrznych konfliktów, wojen Ladgrafii. Dlatego wrażenie zbliżania się do końca świata – a on jest Apokalispis – było jasne dla wszystkich.
W grawerowaniu użyto symboli, które pojawiły się w malarstwie ołtarza i miniaturach książek, drzeworytach, malowidłach ściennych – i było to zrozumiałe dla współczesnych wielkiego niemieckiego artysty, i zwracamy się do komentarzy, które znaleziono w artykule Pawła Kotova. Pisze:
“Apostoł widzi stojącego przed nim Stwórcę, trzymającego w ręku zapieczętowaną Księgę Losu. W drugiej dłoni Pantokrator ma siedem gwiazd, które symbolizują aniołów patronów siedmiu największych z pierwszych wspólnot chrześcijańskich – w Efezie, Smyrnie, Pergamonie, Tiatyrze, Sardes, Filadelfii i Laodycei Wspólnoty same symbolizują siedem lamp, z ust Stwórcy pochodzi miecz, symbol boskiego słowa “.