Jeden z najsłynniejszych rycin Durera – „Cztery czarownice”. W pokoju, pustym i ciasnym jak kamienna torba, są cztery nagie kobiety. Są inaczej zwrócone do widza, a ich poglądy są skierowane na coś niewidzialnego.
Na głowie jednego jest wysoki: czapka, dwie mają włosy związane chustkami, czwarta ma luźne luksusowe warkocze.
Jeden ma niespodziewanie małą głowę na dużym ciele i surowy, regularny, prawie klasyczny profil. Druga ma łagodnie wyprofilowaną, ładną twarz z wyrazem cierpienia. A ciało jest młodsze niż reszta. Trzeci odwrócił się do nas plecami – jej twarz nie jest widoczna.
W czwartej – jest na wpół ukryta za resztą – pod bandażem opuszczonym na czoło, szczególnie rustykalna twarz z niesamowicie ciasnymi wargami.
Ich ciała są ciężkie. Jednak pomysły dotyczące piękna zmieniają się, ale najwyraźniej Durer w ogóle nie przedstawiał idealnych piękności w tym grawerowaniu. Ale są bardzo żywiołowe i sprawiają, że nie myślicie o starożytnych łaskach, ale o żywej naturze, która służyła jako artysta dla modelu.
W tamtych czasach mężczyźni i kobiety często odwiedzali łaźnie razem, a Dürer mógł tu narysować nago.
Nad głowami kobiet znajduje się balon z datą i trzema tajemniczymi literami „OGN”, które można rozszyfrować inaczej, ale niezbyt przekonująco. Nie wiadomo nawet, czy za tymi literami ukryte jest niemieckie lub łacińskie orzeczenie. Wiele alegorii i symboli, które współcześni Durerowi rozumieją, jest dla nas ciemne.
Ich znaczenie zostaje utracone na zawsze. Podziwiamy grawerowanie i jesteśmy zakłopotani alegorią, zawartą w niej i nie w pełni ujawnioną przez komentatora.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)