Ołtarzowe Święto Różańca – Albrecht Durer

Ołtarzowe Święto Różańca   Albrecht Durer

W latach 1506-1507 mowa jest o drugiej podróży Dürera do Wenecji. Dojrzały artysta, który przeszedł znaczącą ścieżkę poszukiwań twórczych, może teraz bardziej świadomie postrzegać wrażenia sztuki włoskiego renesansu.

Prace stworzone przez Durera bezpośrednio po tej podróży są jedynymi dziełami mistrza, które są zbliżone w swoich technikach graficznych do klasycznych modeli włoskich. Takie są dwa obrazy na temat religijny wypełnione pokojem i harmonią – „Święto różańca” i „Madonna z czyżykiem”, „Portret kobiety weneckiej” oraz „Adam i Ewa”.

W dwumetrowej pieśni ołtarzowej „Święto Różańca” zdecydował się na temat religijny, zasadniczo jako portret zbiorowy licznych darczyńców różnych klas, przedstawiony na tle słonecznego górskiego krajobrazu na tronie Maryi.

Harmonijna równowaga całości, ścisła piramida postaci środkowej części przynosi kompozycję razem z dziełami High Renaissance. Artysta osiągnął niezwykłe dla niego miękkość malarskiego sposobu, bogactwo niuansów barwnych, wrażenie przewiewności otoczenia. Spośród późniejszych rzeczy Madonna i dziecko zachowują te same cechy.

Wszystkie te obrazy charakteryzują się zasadniczo obcym Dürerem spokojem figuratywnym, równowagą konstrukcji kompozycyjnych, gładkością zaokrąglonych konturów, gładkością plastycznego przetwarzania form.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)