Place de Tertre – Maurice Utrillo

Place de Tertre   Maurice Utrillo

Nudne kolory dachów pokrytych kafelkami, brudne, popękane ściany, nagie drzewa – w pracy Utrillo wyrażają się jego wzmożone poczucie czujności wobec otaczającego go świata, jego samotności. Plac Tertre jest zaskakująco pusty, płaskość jego architektury w jakiś sposób zamienia go w niemal scenerię, tomy wydają się wymyślone, przestrzeń za nimi nie jest odgadywana.

“Montmartre” jest tłumaczone jako “Wzgórze Męczenników”, dzielnica otrzymała nazwę na cześć św. Dionizego Areopagity, pierwszego biskupa Paryża. Według legendy to właśnie tutaj umarł. W XVIII wieku Montmartre było tylko małą wioską.

W XIX wieku artyści i poeci odkryli to piękne miejsce. Na stromych zboczach Montmartre nie można było jeździć na wózkach kołowych, więc trzeba było wspiąć się na wzgórze pieszo, alejkami lub wąskimi ulicami, z których wiele było gigantycznymi schodami.

Ze szczytu Montmartre Paryż jest widoczny w pełnym widoku. Montmartre stało się miejscem narodzin smutnego artysty Maurice'a Utrillo, którego życie i praca są nierozerwalnie związane z Paryżem. Nasz słynny “pisarz pokojowy” Aleksander Benoit napisał kiedyś: “Kiedy zdarza się wędrować po prowincjonalnym zaścianku lub w jednej z tych dzielnic Paryża, które są bardziej prowincjonalne niż najgłębsza prawdziwa prowincja, wtedy mimowolnie spojrzysz na otoczenie” przez Utrillo “i całe to nieszczęśliwe, smutne będzie musiało zostać przyjęte do duszy, znajdziesz w nim zarówno piękno, jak i poezję.