Niepokalane Poczęcie (Walpole) – Bartolome Esteban Murillo

Niepokalane Poczęcie (Walpole)   Bartolome Esteban Murillo

Obraz ten jest jednym z typowych barokowych wizerunków świętych, w odmianie napisanej przez artystę podczas jego życia. Ale płótno jest trochę zaskakujące dzięki interpretacji zwykłej biblijnej historii. Najczęściej Niepokalane Poczęcie ukazywało się przed publicznością w formie Zwiastowania – pojawienie się anioła Maryi Dziewicy z wiadomością, że przeznaczono ją na narodziny Zbawiciela.

Na tym samym obrazie scena bardziej przypomina inną słynną fabułę – Wniebowstąpienie Dziewicy. Figura Matki Boskiej umieszczona jest pośrodku kompozycji i ze wszystkich stron otoczona jest mnóstwem nagich postaci dziecięcych – angel-putti, tak ukochanych przez obrazy epoki baroku. Matka Boża opiera się o sierp księżyca – symbol jej boskiej esencji i niewinności, znak Niebiańskiej Królowej.

Dziewica Maryja jest ubrana w długą śnieżnobiałą sukienkę bez wystroju, na której granatowa peleryna jest asymetrycznie rzucona, pięknie owinięta wokół jej ciała. Ręce są skrzyżowane na piersi, a oczy wzniesione wysoko, osoba wyraża zarówno zachwyt przed wolą Bożą, jak i przeczucie przyszłych cierpień. Jej głowa jest otoczona blaskiem.

Postać Matki Bożej jest podkreślana nie tylko kompozycyjnie, ale także przy pomocy światła i koloru.

Za Dziewicą Maryją kolor staje się czerwonawy, co korzystnie podkreśla jej figurę, jakby oświetlała ją. Wzdłuż krawędzi obrazu, w kierunku ukośnym, tło staje się ciemne, nabiera zimnych głębokich odcieni. Ta technika pozwala uzyskać jeszcze większy ruch i wyrazistość obrazu.