Łaźnia turecka – Jean Auguste Dominique Ingres

Łaźnia turecka   Jean Auguste Dominique Ingres

Ta praca kończy twórczą ścieżkę Engry. Wrócił do jednego ze swoich ulubionych tematów. Nuu kiedyś gloryfikował artystę.

Obraz, nostalgicznie rozwijający się w przeszłość, staje się “sumą” jego dawnych słynnych dzieł. Na przykład kobieta z mandoliną siedzącą na pierwszym planie przypomina kuratora Valpinsona, a tańcząca postać po lewej wygląda jak Angelica z płótna Roger i Angelica.

Wszystko tutaj nosi ślad luksusu, w którym Drugie Cesarstwo jest rozpoznawane jako lustro. Czujemy tę erę w dźwiękach mandoliny i tamburynu, w aromacie kawy, perfum i kadzideł, w blasku gładkiej skóry. Ingres sztucznie zamyka przestrzeń obrazu, przesuwając perspektywę bliżej widza i pozwalając mu lepiej oglądać galerię otwarcia nagich kobiecych ciał.

Początkowo “łaźnia turecka” była kwadratowa. Ale w tej formie nie lubiła księżniczki Clotilde, żony pierwszego właściciela płótna, księcia Napoleona. Clotilde zwróciła dzieło Engru, a potem “zaokrąglił” ją, bezlitośnie odcinając kąpiącą się postać, która jest przedstawiona na pierwszym planie po prawej stronie.