Sercem obrazu “Bezczelny wąż” jest wątek Starego Testamentu – jeden z epizodów 40-letniej podróży ludu Izraela. Po tym, jak Żydzi zwątpili w zdolność Mojżesza do wyprowadzenia ich z pustyni, Bóg zesłał na nich deszcz jadowitych węży. Z ugryzień zginęło wielu synów Izraela, a następnie Pan rozkazał Mojżeszowi postawić mosiężnego węża na banerze.
Wszyscy, którzy patrzyli na niego z wiarą, pozostali żyć.
Największe płótno z XIX-wiecznej kolekcji Muzeum Rosyjskiego i najsłynniejsze dzieło Fiodora Bruniego powstały przez 15 lat, a zakończyły się w Rzymie. Dla niej Bruni przerwał nawet pracę nad obrazem katedry św. Izaaka. W specjalnym przesłaniu do cesarza Mikołaja I malarz wyjaśnił to w ten sposób: “W Rosji nie ma ani odpowiedniego światła, ani odpowiadających mu typów, które są niezbędne do uzupełnienia płótna”. Oczywiście była to swego rodzaju sztuczka: we Włoszech można było znaleźć włoskie plenery i włoskie, ale nie żydowskie.
W 1841 r. Miedziany Wąż został dostarczony łodzią do Petersburga, gdzie odniósł olśniewający sukces, porównywalny tylko z triumfem Ostatniego Dnia Pompei, Karla Brullova, wiecznego przymusowego rywala Fiodora Bruniego. Podobnie jak malarstwo Bryullova, płótno Copper Snake zostało zbudowane w nowy sposób,
Nie ma tu bohatera – pierwszy plan zalał tłum, ogarnięty strachem przed nieuchronną śmiercią i nadzieją zbawienia. Bruni jest bliski definicji historycznego malarstwa Gogola jako wyboru “silnych kryzysów odczuwanych przez całą masę”. Szybujące światło tworzy uczucie poruszonego tłumu. Subtelnie bliskie odcienie zimnoniebieskiego, ciemnozielonego, szaro-brązowego nadają jedności zamiatanym cyfrom.
Biblijna historia nie uzyskała wyraźnej interpretacji artysty.
W obrazie cierpienia ludu można jednocześnie zauważyć potępienie okrucieństwa biblijnego boga i odrzucenie ludowego buntu. Można zrozumieć, że sam artysta widział wyjście tylko z poddania się woli Bożej. Brązowy Wąż został zakupiony przez cesarza za kolekcję Ermitażu, aw 1897 r. Przeniesiony do Muzeum Rosyjskiego.
W 2003 r. Ukończył wiele lat renowacji słynnych obrazów. Został oczyszczony z siedmiu warstw lakieru, dzięki czemu wiele znaków było ledwie rozpoznawalnych, a samo płótno nabrało rdzawobrązowego smaku. Okazało się, że zielone ubrania postaci są w rzeczywistości niebieskie. W tle znajdował się wcześniej ukryty obraz chaty – tabernakulum, w którym starożytni Żydzi zachowywali Arkę Przymierza.
Od lutego 2000 r. Do grudnia 2002 r. Konserwatorzy Muzeum Rosyjskiego przeprowadzili bezprecedensową pracę z genialnym płótnem “Miedziany wąż” F. Bruniego.
Prawie 200-letnia egzystencja wykonanego dzieła zmienia się w pierwotny wygląd: płótno uległo rozkładowi, lakier się zaciemnił, kolor stracił jasność i czystość. Zadaniem odbudowy było wzmocnienie płótna i warstwy farby, oczyszczenie go z różnych zastosowań czasowych. Wyniki tej pracy pozwoliły przybliżyć obraz do kolorystycznej koncepcji artysty.