Znaczna część bardzo krótkiego życia Fedora Aleksandrowicza Wasiljewa odbyła się w Petersburgu. Tego życia nie można nazwać szczęśliwym i bezchmurnym.
Szukając lepszego życia i bogactwa materialnego od Gatczyny, rodzina przyszłego artysty przeniosła się do młodej stolicy trochę po narodzinach Wasiljewa, jednak głowa rodziny albo wydała większość swoich zarobków na kartę, albo wypiła.
Ale pomimo trudnej sytuacji Wasilij nie przekazał tych ciężkich, mrocznych wspomnień samemu miastu, czyniąc w ten sposób swoistą ideologiczną rewolucję w zwykłych kanonach miejskich krajobrazów przez Wędrowców. Nie zaczął szukać problemu społecznego, potępiać nierówności rzeczywistości społecznej, nie budził innych powszechnych problemów, które były rutynowo podejmowane w celu zgromadzenia się w mobilnym społeczeństwie – młody malarz szuka piękna i romansu w mieście.
Jego Petersburg to nie tylko piękne miasto, ale miejsce, wizja z innego magicznego świata. Nie na darmo mistrz przedstawia Petersburg w promieniach świtu! Szeroka aleja w żółto-pomarańczowej poświacie, smukłe domy, wysokie uliczne latarnie, lustrzany chodnik, który pokazuje świt, poruszające się osoby i powozy – całe miasto wygląda nie tylko magicznie pięknie, ale w jakiś uroczysty i nieziemski sposób w wyjątkowym pięknie.
Większość obrazu zajmuje niebo, piękne i tak różne. Tutaj zbierane są wszystkie odcienie – nasycony błękit gładko zamienia się w białawy kolor, aby później uzyskać złoty odcień i stopniowo nasycić go, przekształcić w jasny pomarańczowy horyzont. Zaraz po jego śmierci Fiodor Wasiljew został nazwany „artystą, który odkrył żywe niebo” za pomocą lekkiej ręki Nikołaja Ghe, a to płótno potwierdza jego słowa tak dobrze, jak to możliwe.
W ciągu swojego życia artysta nie miał czasu, by być wypełnionym chwałą, nie dlatego, że nie został rozpoznany, wręcz przeciwnie, wielki talent młodego mistrza był natychmiast zauważalny i podziwiał bardziej sławnego Kramskoya, Repina i inne peredvizhniki, poza tym genialny młody człowiek był wybitną osobą w kręgach arystokratycznych, i zyskał kilku patronów. Wasilij po prostu umarł bardzo wcześnie, nie mając czasu na zdobycie sławy narodowej i światowej, po prostu nie miał wystarczająco dużo czasu. A dzisiaj jego obrazy wciąż podniecają publiczność, mając na to wszystko, magiczny efekt.
Czas nie ma władzy nad jego duchowymi arcydziełami.