Valentin Serov był zawsze blisko teatru, zwłaszcza muzycznego. Po pierwsze, ponieważ jego ojciec był znanym muzykiem i jeszcze bardziej znanym krytykiem. Po drugie, jest to związane z czasem – koniec XIX wieku był naznaczony usunięciem granic między rodzajem sztuki – synkretyzm i syntetyki zostały ogłoszone jako główne motta.
“Anna Pavlova in Sylph” to rysunek, który przewidywał plakat do prywatnego teatru Dyagilev, na którym pracował artysta. Na niebieskim płótnie mistrz z kredą przedstawił wdzięczną balerinę – Anna Pałowowa, uważana za personifikację rosyjskiego baletu, zamarznięta w pas. Zgodnie z tym szkicem plakaty zostały wykonane na pełną wysokość przez słynnego tancerza i wklejone w całym Paryżu, gdzie miały miejsce sezony rosyjskie.
Niezwykłe plakaty przyciągnęły nie tylko uwagę, ale wywołały spore zamieszanie.
A dziś, patrząc na tę pracę, nie znudzisz się podziwiać elastycznej postaci słynnej baleriny – cienkiego obozu, zakrzywionych dłoni, eleganckich nóg w pointe i wspaniałej sukience. Wygląda na to, że postać jest wykonana w całości z kryształu. Niezwykłe umiejętności artysty – bez wątpienia.
Z którym Pavlov, przedstawiony na plakacie, nie był porównywany: z magiczną chmurą, żartobliwym płomieniem, krążącym jesiennym liściem. W tym skromnie wypełnionym fabule obrazie Serowowi nie udało się stworzyć arcydzieła z tylko liniami. Wyrafinowany obraz, statyczny i wyrafinowany, ma wewnętrzną dynamikę – marzyć, że balerina ma zamiar “ześlizgnąć się” z płótna i pojawić się przed nami w całym swoim uroku.