Adoracja Trzech Króli – Paolo Uccello

Adoracja Trzech Króli   Paolo Uccello

W tej pracy „dualistyczny” styl Uccello został w pełni urzeczywistniony. Z jednej strony mistrz fascynuje się perspektywą, z drugiej zaś poświęca się średniowiecznej tradycji jasnych kolorów. Zauważ, że postać artysty Józefa jest niezwykle rozwiązana – siada na siodle osła, kładzie się na ziemi i po skrzyżowaniu nóg.

Z wiarą w piękno Patrząc na obrazy Paolo Uccello, nieświadomie wyobrażasz sobie jego życie. Niezbyt dobrze zorganizowany finansowo, niezbyt bogaty w bogatych patronów, raczej samotny i smutny na starość. George Vasari wierzy: jest winny, był zbyt pochłonięty badaniami naukowymi, aw rzeczywistości mógłby stać się największym malarzem.

Wielu współczesnych Uccello, którzy mieli okazję zobaczyć go „blisko”, prawdopodobnie również uwierzyło.

Ekscentrycy, entuzjastycznie nastawieni do czegoś dziwnego, nie mający praktycznych podstaw pod nimi, są natychmiast widoczni – zarówno dla sympatycznego oka, jak i dla gloatingu. Uccello wierzył w naukę i piękno. Albo raczej wierzył w piękno i jego nauka mogła służyć pięknu.

Prawdopodobnie nic poza tą niesamowitą wiarą, w dziecięcej czystości i sile, pomogło mu nie stracić serca, gdy życie – znowu i znowu – zwróciło się do niego ze złej strony.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)