Święta Rodzina, czyli Madonna z Józefem Bez Brody, przechowywana w Ermitażu, nawiązuje do wczesnego okresu florenckiego twórczości artysty. Józef, Maria i dziecko tworzą zaskakująco prostą, naturalną grupę.
Reprezentując Maryję, niemowlęcia Chrystusa i św. Józefa, Rafael oczyszcza swoje obrazy ze wszystkiego, co codzienne, odrzuca przypadkowe cechy i codzienne szczegóły, umieszczając je na piedestale doskonałości. Płynne i gładkie linie konturów, zawijanie kolorowych plam, przemyślana aranżacja figur dają początek harmonii, wielkości i prostocie tkwiącej w dziełach Rafaela.
Artysta wycofuje się z tradycyjnej ikonografii Józefa, przedstawiając go bez brody, stąd druga nazwa obrazu.
Przed nami idylliczna scena życia rodzinnego. Minuta milczącej ciszy, niewymownie poetyckie wewnętrzne przeżycia. Te uczucia są tak doskonale czyste, tak poetycko wyrażają święte ciepło macierzyństwa, że jeśli Madonna Rafael nie może się już modlić, to w tych jasnych obrazach oddychasz nastrojem boskiej czystości i światłości.
W Madonnie z Niedźwiedziem Józefem postacie wypełniają niemal całą powierzchnię obrazu i są jakby odwrócone w płaszczyźnie reliefu. Głowa dziecka w środku kompozycji. Wzór trójkąta wyraźnie pojawia się na obrazach Madonny i dziecka.
Plastyczność form, kontrasty linii, ich zbocza są wyraźnie widoczne w pobliżu pionów pilastrów i laski Józefa.
Jego postać doskonale uzupełnia grupę, harmonizując ją z prostokątnym kształtem obrazu i przesuwając jego główne obrazy. Zaokrąglone linie głów, ramion i aureoli znajdują ostatnią harmoniczną odpowiedź w rytmicznym zakręcie łuku nad jasnym krajobrazem. W ten sposób wewnętrzna ekspresja pokoju, czystego spokoju, jest odpowiedzią na połączenie wszystkich form i linii oraz jasnej lekkości krajobrazu.
Jak subtelnie przemyślane i ważone w twórczej pracy każdej cechy tej oświeconej widoczności!
Już w najwcześniejszych dziełach Rafaela unikalne cechy indywidualne są oczywiste. Młody artysta szuka konkretności życia. W największym stopniu odnosi się to do wizerunku starego Józefa, który tradycyjnie przedstawiany był z wielką brodą, która podkreślała jego wiek.
Raphael przedstawił staruszka bez brody. Ten szczegół był tak charakterystyczny, że obraz Rafaela nosił nazwę „Madonna z Józefem bez brody”. Maryja i Dzieciątko Jezus są wyraźnie zindywidualizowane, ale wyraźnie.
Artysta przedstawia postać dziecka w skomplikowanym obrocie, w którym wpływ Leonarda niewątpliwie wpływa. Ale jednocześnie Rafael dąży do największej prostoty i harmonii obrazu. Artysta łączy trzy postacie w zrelaksowanej, ale nierozerwalnie związanej grupie.
Kompozycja obrazu zbudowana jest na powtarzających się i nakładających się motywach koła i półkolistego łuku.
Ta technika nadaje kompozycji niezwykłą muzykalność, integralność i stabilność. Nic nie jest zakłócone spokój, choć rozbudzony przez lekki smutek, dominuje na zdjęciu. Ledwo wyczuwalny wydruk rozpuszcza się w lekkich, delikatnych współbrzmieniach kolorów.
Tutaj Rafael osiąga taką subtelność kolorystyczną, której nie zawsze odnosił w późniejszych pracach.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)