Przez całe swoje życie twórcze Nikołaj Feshin wykazywał duże zainteresowanie etnografią. Artysta interesował się pogańskimi zwyczajami i pierwotnymi rytuałami ludowymi, które służyły osobie jako duchowa pamięć, która łączyła go z jego korzeniami i przeszłością. Nie jest przypadkiem, że odnosząc się do dzieł gatunkowych, wybrałem sceny festiwali ludowych, uroczystości, święta ludowe i rodzinne dla ich ucieleśnienia na płótnie.
Jedna z tych scen – rytuał zabrania panny młodej z domu rodzicielskiego – Nikołaja Feshina w filmie “Wesele Cheremisa”, napisanym przez niego w 1908 roku.
Na tle bezpretensjonalnego krajobrazu wiejskiego, drewnianych domów i cienkich młodych brzóz, imponujące uroczyste wydarzenie otwiera się na oczy, których uczestnikami byli wszyscy wieśniacy, młodzi i starzy. W centrum zdjęcia – panna młoda. Są na niej tradycyjne białe ubrania, jej twarz jest zamknięta, kruche dłonie trzymają ikonę. Po prawej stronie dziewczyny jest swat, a za nią jest wielu widzów, krewnych i muzyków. Na lewo od panny młodej znajduje się wózek z oblubieńcem siedzącym na pudle, gotowym zabrać młodego małżonka.
Grubas z nadwagą trzyma konia. Ledwie mu się to udaje – ponieważ jest bardzo pijany, jak przytłaczająca większość zebranych.
Główny bohater obrazu nie może zostać zidentyfikowany. Podobnie jak w wielu innych dziełach gatunkowych, w Weselu Cheremisa każda postać jest przedstawiana nie jako niezależny obraz, ale jako nieodłączna część całej akcji.
W przeciwieństwie do swojego mentora I. Repina, Feshin nie obciąża spisku ostrym towarem. Dla niego ważna jest nie “moralność” tego, co się dzieje, ważne jest uchwycenie chwili, uchwycenie chwili, pokazanie pewnego typu. A praca “Wesele Cheremisa” po raz kolejny jest tego dowodem.
Obraz został zaprezentowany przez artystę w 1909 roku na Wiosennej Wystawie Akademickiej, gdzie zdobyła dla nich pierwszą nagrodę. A. Kuindzhi. Następnie postanowiono zademonstrować pracę na wystawie w Monachium.
Tutaj obraz nie powtórzył pierwszego sukcesu – recenzje krytyków były negatywne, nie zaakceptowały płótna i prostej publiczności.
Ostatecznie los obrazu był szczęśliwy. W 1910 r. Finansista W. Stimmel kupił go na wystawie Carnegie Institute. “Wesele Cheremisa” było pierwszym dziełem rosyjskiego artysty, zbierającego płótno, które później stało się głównym hobby Stimmela.