Róże w chińskiej wazonie – Vanessa Bell

Róże w chińskiej wazonie   Vanessa Bell

Talent Vanessy Bell nie jest najlepszy w historii malarstwa. Jednak jej praca urzeka radosną akceptacją życia i swoją twórczą drogą z uczciwością. Po ukończeniu szkoły postimpresjonistycznej, a nawet ukończeniu jej z wyróżnieniem, artysta z łatwością porzucił laury lidera angielskiego postimpresjonizmu, zdając sobie sprawę, że nie powinna szukać siebie w uproszczeniu formy, a nie w eksperymentach z kolorem. Jej prace z okresu postimpresjonizmu są genialne, ale brakuje im “łatwości wdechu i wydechu”, do której aspirowała.

A Bell idzie dalej.

Czy zmiany w jej stylu w latach trzydziestych można nazwać “powrotem”? I tak i nie. Tak – ponieważ ona w pewnym sensie naprawdę wraca do tego, co kiedyś zaczęła. Nie, ponieważ teraz jej styl został wzbogacony o bezcenne doświadczenie “innej wizji”.

W rzeczywistości pojęcie “powrotu” stosowane na ścieżce artysty zawsze ma smak porażki. Smak zwycięstwa wraca pojawia się tylko wtedy, gdy jest to powrót do samego siebie, do integralności własnego “ja” twórczego.