Portret Davida Garnetta – Vanessy Bell

Portret Davida Garnetta   Vanessy Bell

W latach 1910-1916 Vanessa Bell często pisała do przyjaciół i krewnych, woląc przedstawiać je w nieformalnym otoczeniu. Portrety Bell tego okresu charakteryzują się spontanicznością, spontanicznością, swobodnym skokiem i chęcią uchwycenia ulotnego nastroju i stanu umysłu jego modelu tak dokładnie, jak to możliwe.

Wśród genialnego „portretu improwizowanego” artysty można wyróżnić „Portret Virginii Woolf w fotelu”, 1912. Bell pisze siostrę, celowo minimalizując szczegóły. Pozbawia Wolfe nawet cech twarzy.

Jednocześnie udaje jej się zdumiewająco oddać charakter swojej siostry i, co jeszcze bardziej zaskakujące, popchnąć widza do myślenia o wyrazie twarzy pisarza siedzącego w szezlongu.

Leonard Wolfe powiedział: „Nie można przedstawiać Virginii bardziej jak siebie samego niż w tym portrecie”. „Portret Davida Garneta” stworzony przez Vanessę Bell w ciągu trzech lat został napisany w zupełnie inny sposób. Naga postać Garnet jest umieszczona tutaj na płaskim, kontrastowym tle. Tutaj nie znajdziesz wyraźnych, szybkich i ostrych konturów i jasnych plam kolorów, jak w „Portrait of Virginia Wolf w fotelu”.

Artysta pisze młodego człowieka jak przerośniętego chłopca o różowej twarzy i pełnym ciele. Być może ten obraz Bell stworzył w szczycie Duncan Grant, który napisał o tym czasie do Garnetta, umięśnionego, silnego mężczyznę.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)