Jeden z najlepszych malarzy wszechczasów, Caravaggio, znany jest ze swoich prac w realistycznym stylu barokowym. Pomimo swojej lekkomyślności był wpływowym XVII-wiecznym włoskim artystą, który tworzył zakrojone na szeroką skalę dzieła religijne w Rzymie i Neapolu. Pod koniec XVI wieku Caravaggio przeniósł się do Rzymu, gdzie szybko znalazł patronów, z których jednym był Francesco del Monte, który pomógł mistrzowi w zdobyciu pierwszego dużego projektu – dekoracji ścian bocznych kaplicy w San Luigi.
W skład tego dzieła wchodziło Powołanie Apostoła Mateusza, a także Inspiracja i męczeństwo św. Mateusza. Prace te odniosły sukces, a kolejne prace przyczyniły się do ustanowienia reputacji mistrza, czyniąc go jednym z najlepszych twórców religijnych płócien w Rzymie, a także tworzącym wielu naśladowców i naśladowców.
Pomimo wyjątkowego stylu i realizmu w pracach, niektórzy konserwatywni duchowni uważali wiele obrazów za wulgarne, pomimo ich zapotrzebowania.
Sufit kaplicy został namalowany przez Giuseppe Chezari, jednak ze względu na jego zatrudnienie nie mógł dokończyć pracy nad całym kościołem. Następnie interweniował kardynał Del Monte, zapewniając pracę Caravaggia.
“Powołanie Mateusza” przedstawia moment, w którym Jezus Chrystus zainspirował Mateusza do naśladowania Pana i zostania apostołem. Ta scena ilustruje fragment Ewangelii Mateusza. Po wezwaniu do “pójścia za mną” Mateusz spełnia prośbę. Chrystus wskazuje na Lewiego, poborcę podatkowego, który wielokrotnie pojawia się w dziełach tego kościoła.
Zdezorientowany i niepewny, Mateusz, widząc Chrystusa wskazującego na niego, odpowiada gestem, jakby pytając: “Ja?”. Promienie światła oświetlające dwóch młodych ludzi tworzą wizualny kontrast między reakcjami tych postaci, pokazując skrajne formy możliwego zachowania w tej samej sytuacji.
Dramat tej sceny tkwi w uchwyconym momencie, gdy obecne postacie są w szoku, a sam Mateusz jest niezdecydowany i całkowicie zdezorientowany, w przeciwieństwie do Chrystusa, który doświadcza ogromnego zaufania. Autor zapożycza prostą estetykę ze swojego wczesnego malarstwa gatunkowego, więc obraz ma wiele wspólnego z wróżbitą i Shulerami, w których wydarzenia odbywają się również w tawernie.